Σύντροφοι και φίλοι.
Ζούμε τη φρίκη στο έδαφος της Λωρίδας της Γάζας. Ο ισραηλινός στρατός αυτές τις μέρες έχει σκοτώσει πάνω από 9.000 Παλαιστίνιους και 4.000 παιδάκια. Κάθε δέκα λεπτά πέφτει νεκρό ένα παιδί και χτες οι κατακτητές χτύπησαν και διέλυσαν τον προσφυγικό καταυλισμό Τζαμπαλίγια με 6 αμερικανικές βόμβες, ενός τόνου η καθεμία, με εκατοντάδες νεκρούς. Καταστρέφουν νοσοκομεία, σπίτια, εκκλησίες, μετατρέπουν τη Γάζα σε ερείπια. Αποκλεισμός, χωρίς νερό, χωρίς τροφή, καύσιμα και ρεύμα. Ο εφιάλτης δεν έχει τέλος. Τώρα η λαϊκή αγανάκτηση πρέπει να μετατραπεί σε δράση, σε συμμετοχή στον αγώνα στο πλευρό του Παλαιστινιακού λαού.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, οι συμπορευόμενοι, οι φίλοι και οι φίλες του Κόμματος, με το κεφάλι ψηλά, μαζί με το λαό και τη νεολαία, εκφράζουμε στην πράξη την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό και παλεύουμε για μια πολύ δίκαιη υπόθεση, να σταματήσει τώρα η βάρβαρη ισραηλινή επίθεση και η σφαγή στη Λωρίδα της Γάζας, να τερματιστεί η πολύχρονη κατοχή του ισραηλινού κράτους στα παλαιστινιακά εδάφη, που επιβάλλεται με τις πλάτες των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, και να αναγνωριστεί ανεξάρτητο παλαιστινιακό κράτος.
Καταγγέλλουμε τη φιλοκατοχική στάση της κυβέρνησης της ΝΔ και την επικίνδυνη εμπλοκή της χώρας μας στα αμερικανοΝΑΤΟϊκά και ισραηλινά σχέδια, καθώς και τη χρησιμοποίηση των στρατιωτικών βάσεων και υποδομών για τη δολοφονία του λαού της Παλαιστίνης.
Πάνω σ’ αυτούς τους βασικούς άξονες δίνουμε τη μάχη και εμπλουτίζουμε την επιχειρηματολογία μας, με στόχο να κλιμακωθούν οι εργατικές-λαϊκές κινητοποιήσεις, συνεχίζοντας τις μεγάλες διαδηλώσεις, στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, τις μεγάλες αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις, και σε δεκάδες άλλες πόλεις με τη συμμετοχή χιλιάδων λαού και νεολαίας που βροντοφωνάζουν «λευτεριά στην Παλαιστίνη!».
Η αλληλεγγύη είναι όπλο των λαών ενάντια στην εκμετάλλευση, στην καταπίεση, στη βάρβαρη κατοχή, και αυτό το όπλο χρησιμοποιείται σήμερα στην Ελλάδα, σε όλες τις χώρες, σε όλες τις ηπείρους, με διαδηλώσεις εκατομμυρίων εργαζόμενων και νεολαίας, ξεπερνώντας την αστική καταστολή, τις απαγορεύσεις και τις διώξεις διαδηλωτών που σηκώνουν ψηλά τα λάβαρα του παλαιστινιακού αγώνα.
Οι κομμουνιστές είναι στην πρώτη γραμμή της πάλης, το ΚΚΕ βρίσκεται κι αυτήν τη φορά στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, με ταξικό κριτήριο βγαλμένο μέσα από την κοσμοθεωρία του, δοκιμασμένο στο καμίνι της ηρωικής ιστορίας των 105 χρόνων που συμπληρώνει το Κόμμα μας σε λίγες μέρες, της εποποιίας της αντίστασης ενάντια στη ναζιστική κατοχή, των αγώνων του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Σηκώσαμε εμπόδια στην επιχείρηση άλωσης συνειδήσεων που οργάνωσε ο άθλιος προπαγανδιστικός μηχανισμός του κατοχικού ισραηλινού κράτους, των υποστηρικτών και των συμμάχων του. Η συκοφαντία περί τρομοκρατίας που έχει στόχο να ενοχοποιήσει, να σπιλώσει τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού, δεν περνάει, αλλά δεν εφησυχάζουμε, εντείνουμε τη διαφωτιστική δουλειά και τη δράση για να αγκαλιάσουμε πλατιές λαϊκές δυνάμεις, ακόμα περισσότερους νέους και νέες, δουλεύουμε αποφασιστικά στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, σε κάθε χώρο δουλειάς.
Μαχητικά, αφοπλίζοντας τις παγίδες και τα ψεύτικα διλήμματα που πλασάρει ο ισραηλινός μηχανισμός παραπλάνησης των λαών με τη στήριξη των αμερικανοΝΑΤΟϊκών εργαστηρίων, των μυστικών υπηρεσιών, που αναμασούν η κυβέρνηση της ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τα ακροδεξιά μορφώματα και τα αμαρτωλά κανάλια της παραπληροφόρησης.
Ήδη έχουν διαψευστεί πολλά fake newς του ψυχολογικού πολέμου και εκτέθηκαν ανεπανόρθωτα οι δυνάμεις του ψεύδους που έφτασαν μέχρι το σημείο να κατασκευάζουν μύθους για «αποκεφαλισμένα παιδιά» ή να παρουσιάζουν νεκρά παιδιά στη Γάζα ως παιδιά από το Ισραήλ.
Δεν μπορούν να θάψουν την αλήθεια!
Πρόκειται για γενοκτονία! Και αυτήν τη γενοκτονία στηρίζει ο κ. Μητσοτάκης και η κυβέρνηση της ΝΔ, με το χυδαίο πρόσχημα περί δικαιώματος «αυτοάμυνας» του εγκληματία κατακτητή, όχι γιατί είναι υποτελής στους Αμερικανούς, αλλά γιατί αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντα των μονοπωλίων που υπηρετούν, οι στρατηγικές σχέσεις και η στρατιωτική συνεργασία με το Ισραήλ, που φτάνει ακόμα και σε ασκήσεις προσομοίωσης για να γίνουν ακόμα πιο αποτελεσματικές οι επιθέσεις του ισραηλινού κράτους στα παλαιστινιακά εδάφη και να προετοιμαστεί για πόλεμο με το Ιράν.
Το «εθνικό συμφέρον», στο οποίο αναφέρεται η κυβέρνηση, είναι ταυτισμένο με τα συμφέροντα και τα κέρδη των εκμεταλλευτών του λαού μας. Η αναβάθμιση του ρόλου των ελληνικών μονοπωλίων βρίσκεται πίσω από την εμπλοκή στην ισραηλινή σφαγή των Παλαιστινίων, στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία ανάμεσα στις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και στην καπιταλιστική Ρωσία, στη συμμετοχή πολεμικών πλοίων στις αποστολές του ΝΑΤΟ, στη διάθεση των βάσεων της Σούδας, της Αλεξανδρούπολης, της Λάρισας και της Μαγνησίας, στην παραχώρηση της 112 Πτέρυγας Μάχης στην Ελευσίνα στους Αμερικανούς.
Η στήριξη των θανατηφόρων βομβαρδισμών του ισραηλινού στρατού δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με την υποκρισία περί ανθρωπιστικής βοήθειας, που σημαίνει «να σε κάψω, Γιάννη, να σ’ αλείψω λάδι».
Η κυβέρνηση είναι συνένοχη στο έγκλημα και βάζει το λαό μας σε μεγάλους κινδύνους. Με την προχτεσινή συνάντηση με το σφαγέα Νετανιάχου στο Τελ Αβίβ, ο Μητσοτάκης πρόσβαλε τον ελληνικό λαό που περήφανα εκφράζει την αλληλεγγύη του στον αγώνα των Παλαιστινίων. Προσβολή στο λαό μας αποτελεί επίσης η κυβερνητική ψήφος, το «παρών» στο ψήφισμα που εγκρίθηκε με συντριπτική πλειοψηφία στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ για να σταματήσει η ισραηλινή επίθεση και να κηρυχτεί εκεχειρία στη Γάζα.
Το λέμε καθαρά, μια κυβέρνηση που στηρίζει την ισραηλινή κατοχική δύναμη δεν μπορεί να αντιταχτεί στην τουρκική κατοχή του 40% του κυπριακού εδάφους, δεν μπορεί να υπερασπιστεί την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο που αμφισβητεί η τουρκική αστική τάξη.
Θα απολογηθούν για όλα αυτά, θα απολογηθούν γιατί ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ έγραψαν «στα παλιά τους τα παπούτσια» την ομόφωνη απόφαση της Ελληνικής Βουλής του 2015, για αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους.
Σύντροφοι και φίλοι.
Για να γίνει η πάλη αποτελεσματική, χρειάζεται καλός εξοπλισμός και ετοιμότητα, σαφείς απαντήσεις σε ερωτήματα που βάζουν οι λαϊκές δυνάμεις.
Πρώτο, η βασική γραμμή που ακολούθησαν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μαζί με τα ακροδεξιά μορφώματα, σε συντονισμό με τις ΗΠΑ και την ΕΕ και τη χρησιμοποίηση των «αμαρτωλών» καναλιών –με πρωτοστάτη της παραπληροφόρησης την ΕΡΤ– είναι η προβολή της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτώβρη, για να συκοφαντήσουν με τη ρετσινιά της τρομοκρατίας τον παλαιστινιακό αγώνα. Με αυτό επιδιώκουν να διαγράψουν την Ιστορία και να δικαιολογήσουν την κατοχή.
Πώς έχει το θέμα;
Η σφαγή του παλαιστινιακού λαού κρατά πάνω από 7 δεκαετίες και ξεκίνησε με τη διαίρεση της Παλαιστινιακής γης στα 1947-1948. Αυτός ήταν ο βασικός σχεδιασμός της Βρετανίας, από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα, και με το τέλος του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου βρήκε ερείσματα μετά τη σφαγή του ισραηλινού λαού από τους Ναζί και με απόφαση του ΟΗΕ προκρίθηκε η λύση των δύο κρατών στην Παλαιστίνη, με την οποία ιδρύθηκε το κράτος του Ισραήλ. Ένα κράτος που, στη συνέχεια, καταπάτησε προκλητικά κάθε δικαίωμα του λαού της παλαιστίνης και άρπαξε μεγάλο μέρος των Παλαιστινιακών εδαφών, ξεριζώνοντας αρχικά 1,5 εκατομμύριο και μέχρι σήμερα πάνω από 7 εκατομμύρια Παλαιστίνιους από τη γη τους.
774 παλαιστινιακές πόλεις και χωριά πέρασαν στα χέρια του Ισραήλ, 531 καταστράφηκαν.
Εκατομμύρια άνθρωποι, που έμειναν στον τόπο τους στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη, βιώνουν καθεστώς αποκλεισμού, στερήσεων, ρατσιστικών διακρίσεων - απαρτχάιντ, κλεισμένοι μέσα στο τείχος του αίσχους που σήκωσε το κατοχικό κράτος.
Στα παλαιστινιακά εδάφη, που κατέλαβε το Ισραήλ, χτίστηκαν και χτίζονται εποικισμοί, που είναι εργαλεία επέκτασης και εδραίωσης της κατοχής και της καταπίεσης ενός ολόκληρου λαού. Το 40% περίπου της Δυτικής Όχθης, που είναι χωρισμένη και αυτή σε 3 «ζώνες ασφαλείας» από τις κατοχικές δυνάμεις, βρίσκεται στα χέρια των εποίκων που έχουν πολλαπλασιαστεί επτά φορές από την υπογραφή των Συμφωνιών του Όσλο το 1993 μέχρι σήμερα, και από 115.000 έφτασαν τις 750.000.
Τη γη της Λωρίδας της Γάζας, την καταπάτησαν οι Ισραηλινοί στρατιώτες και οι έποικοι μέχρι το 2005 και στη συνέχεια ο παλαιστινιακός λαός υποφέρει από το βάρβαρο αποκλεισμό και τις επιθέσεις. Μόνο την περίοδο 2008-2022, είχε δεχτεί για 93 μέρες θανατηφόρους ισραηλινούς βομβαρδισμούς με τραγικά αποτελέσματα, χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες.
Μπροστά στη σημερινή τραγωδία, ο ΓΓ του ΟΗΕ αναγκάστηκε να πει πως «η επίθεση της Χαμάς δεν έγινε στο κενό» και δέχτηκε τη χυδαία επίθεση του κατοχικού μηχανισμού, που με τη στήριξη των ΗΠΑ πετάει στα σκουπίδια τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.
684 αποφάσεις για τον τερματισμό της κατοχής, την επιστροφή των προσφύγων, τονίζοντας για άλλη μία φορά πως αυτό που κρίνει τα πράγματα είναι η ισχύς του ιμπεριαλιστικού δικαίου που χαρακτηρίζει αυτό το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.
Το Ισραήλ δεν ανέχεται δίπλα του παλαιστινιακό κράτος και στο εσωτερικό της χώρας καταστέλλει κάθε φωνή αντίστασης, όπως έκανε πρόσφατα, που απαγόρευσε στο βουλευτή της Ισραηλινής Βουλής και μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚ Ισραήλ, Όφερ Κασίφ, να συμμετέχει στις συνεδριάσεις της Κνεσέτ, ενώ επιβάλλει νομοθεσία καθιέρωσης «εβραϊκού κράτους», ποδοπατώντας κάθε δικαίωμα εκατομμυρίων άλλων ανθρώπων, που ζούνε εκεί και έχουν άλλη εθνική καταγωγή, άλλες θρησκευτικές και πολιτιστικές παραδόσεις. Και από αυτό το βήμα χαιρετίζουμε τη στάση του ΚΚ Ισραήλ, που εκθέτει τα αστικά «παπαγαλάκια» και στη χώρα μας, ότι δήθεν «όλοι οι πολίτες» του Ισραήλ στηρίζουν αυτήν τη δολοφονική στάση της αντιδραστικής κυβέρνησης Νετανιάχου και της αστικής τάξης κατά του λαού της Παλαιστίνης, από την οποία υποφέρει και ο ισραηλινός λαός.
Δεύτερο, η αποκαλούμενη αντιτρομοκρατική στρατηγική αποτελεί βασικό εργαλείο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για να προετοιμάζουν το έδαφος και να εξαπολύουν ιμπεριαλιστικούς πολέμους, όπως αυτούς που ζήσαμε στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη και στη Συρία, με οδυνηρές συνέπειες για τους λαούς.
Αυτό κάνει για δεκαετίες και το ισραηλινό κράτος κατά των Παλαιστινίων, για να θωρακίσει και να διαιωνίσει την κατοχή. Αντιμετωπίζει ως τρομοκρατική την παλαιστινιακή αντίσταση στη Λωρίδα της Γάζας και στη Δυτική Όχθη. Τρομοκράτη αποκαλούσε την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, τον ίδιο τον ηγέτη της Γιασέρ Αραφάτ, για το θάνατο του οποίου το 2004 ο τότε πρωθυπουργός Αριέλ Σαρόν είπε αυτολεξεί πως θα «κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να μείνει στην Ιστορία ως επικεφαλής της τρομοκρατίας».
Η Χαμάς είναι μια πολιτικοστρατιωτική, ισλαμική οργάνωση, με την οποία το ΚΚΕ δεν έχει σχέσεις γιατί είναι εκ διαμέτρου αντίθετες οι φιλοσοφικές, ιδεολογικές και πολιτικές του θέσεις. Η οργάνωση αυτή κατόρθωσε να έχει ευρύτερα κοινωνικά και πολιτικά ερείσματα κυρίως στη Λωρίδα της Γάζας, στην οποία αναδείχτηκε 1η πολιτική δύναμη στις εκλογές του 2006, εκφράζοντας την αγανάκτηση του λαού από την ισραηλινή επιθετικότητα και τη χρόνια κατοχή, από το καθεστώς απαρτχάιντ.
Βγήκε στο προσκήνιο μετά το 1987, στις συνθήκες της 1ης Ιντιφάντας, της εξέγερσης του λαού της Παλαιστίνης, ενισχύθηκε στη 2η Ιντιφάντα το 2000, κάλυψε το κενό της δράσης των ονομαζόμενων «κοσμικών» δυνάμεων, του ίδιου του κομμουνιστικού κινήματος, αξιοποιώντας και τη στήριξη από ορισμένες αστικές τάξεις της περιοχής. Είναι στον αέρα η εκτίμηση, που αναπαράγουν και στη χώρα μας τα αστικά ΜΜΕ, πως στόχος του μακελειού, που ξεκίνησε το Ισραήλ στη Γάζα, είναι δήθεν «η καταστροφή της Χαμάς». Όμως ο σχεδιασμός της αστικής τάξης του Ισραήλ είναι ευρύτερος, θέλει να συκοφαντήσει τη λαϊκή πάλη και να ενταφιάσει τη λύση των δύο κρατών, να αρπάξει τη Γάζα και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τους υδρογονάνθρακες, να διώξει μαζικά τους Παλαιστίνιους από τα εδάφη τους.
Οι δυνάμεις που «έπεσαν από τα σύννεφα» μετά την επίθεση της Χαμάς στα ισραηλινά σύνορα προσποιούνται πως ανακάλυψαν σήμερα ότι γίνεται πόλεμος, στον οποίο το ισραηλινό καθεστώς χρησιμοποιεί όλα τα βίαια μέσα και σφαγιάζει ένα λαό. Σε αυτές τις συνθήκες, ο σκλαβωμένος λαός δε σκύβει το κεφάλι, δεν υποτάσσεται, αλλά πολεμά τον κατακτητή και με ένοπλη πάλη, που οι δυνάστες προσπαθούν να εξοβελίσουν από το προσκήνιο της Ιστορίας και να χρησιμοποιούν τα όπλα για να απειλούν, να καταπιέζουν και να σκοτώνουν τους λαούς.
Πού ήταν όλοι αυτοί που παρελαύνουν στα κανάλια όταν το Ισραήλ όλα τα προηγούμενα χρόνια ταπείνωνε, βασάνιζε και δολοφονούσε ακόμα και μικρά παιδιά που αντιστέκονταν με τις σφεντόνες στον πάνοπλο κατακτητή;
Οι δεκαετίες καταπίεσης και εξαθλίωσης γεννούν τη δικαιολογημένη οργή των καταπιεσμένων, που θα χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα στην αναμέτρηση με το δυνάστη.
Ποιος θα κρίνει αν ένας αγώνας είναι τρομοκρατικός; Οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, η ΕΕ ή μήπως οι αστικές τάξεις;
Μα τα κριτήρια που θέτουν υπηρετούν κάθε φορά το σχεδιασμό τους για να ενοχοποιούν και να καταστέλλουν τη λαϊκή πάλη και γι’ αυτόν το λόγο ισχυροποιούν το λεγόμενο αντιτρομοκρατικό οπλοστάσιο.
Τρομοκράτης είναι ο κατακτητής, το κράτος του Ισραήλ!
Οι διαρκείς αναφορές στη Χαμάς, η απλουστευτική και εξωπραγματική ταύτισή της με τους Ταλιμπάν, που είναι παλιό κατασκεύασμα των ΗΠΑ στην αναμέτρηση με τη Σοβιετική Ένωση, αποσκοπούν να «δηλητηριάσουν» τις λαϊκές συνειδήσεις, να ακυρώσουν την αλληλεγγύη των άλλων λαών στο λαό της Παλαιστίνης, αλλά δε θα τα καταφέρουν! Θα μας βρίσκουν συνεχώς απέναντι. Με περισσότερες δυνάμεις στο δρόμο του αγώνα!
Τρίτο, ο λαός της Παλαιστίνης δεν έχει πατρίδα, έχει θρηνήσει περισσότερους από εκατό χιλιάδες νεκρούς από τα ισραηλινά πυρά κι έχει δικαίωμα και καθήκον να διεκδικήσει και να κατακτήσει τη λευτεριά του, ν’ ανοίξει το δρόμο για να χτίσει μια κοινωνία στο «ύψος των ονείρων του», χωρίς κατοχή κι εκμετάλλευση.
Ο αγώνας του είναι δίκαιος και η στήριξη των λαών δεν μπορεί να επισκιαστεί από το γεγονός ότι στην παλαιστινιακή γη υπάρχουν καπιταλιστές που κυνηγούν το κέρδος και πλουτίζουν μέσα σ’ αυτήν την κατάσταση, όπως κάνουν οι εκμεταλλευτές παντού.
Εμείς στηρίζουμε το φυλακισμένο λαό, την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα. Αυτοί είναι στην καρδιά και στο μυαλό μας!
Η ιδεολογική-πολιτική αναμέτρηση διεξάγεται σε όλες τις συνθήκες και οι απολογητές του καπιταλισμού, που δουλεύουν ασταμάτητα για να διασπάσουν την εργατική τάξη, να διαιρέσουν τους λαούς και να αλώσουν εργατικές-λαϊκές συνειδήσεις, ανασύρουν τις αντιδραστικές θεωρίες, όπως αυτήν περί «πολέμου των θρησκειών» ή του «πολέμου των πολιτισμών», σύμφωνα με την οποία η σύγκρουση στην περιοχή οφείλεται στη διαπάλη του εβραϊκού ή ακόμη και του εβραιο-χριστιανικού πολιτισμού με το μουσουλμανικό. Γι’ αυτόν τον κάλπικο διαχωρισμό, πότε αξιοποιούν τις δηλώσεις του Νετανιάχου και πότε του Ερντογάν.
Με αυτήν την απάτη αποσκοπούν να κρύψουν πως η αιτία για τα βάσανα των λαών είναι ο καπιταλισμός, η ταξική διαίρεση της κοινωνίας, η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Επιχειρούν μάταια να διαγράψουν τις ταξικές αντιθέσεις που διαπερνούν το εκμεταλλευτικό σύστημα, μισούν και φοβούνται την πάλη των τάξεων, που είναι η πραγματική κινητήρια δύναμη της Ιστορίας.
Όμως, δεν τους βγαίνει. Τα γεγονότα είναι πεισματάρικα. Οι διάφορες «Συμφωνίες του Αβραάμ», που υπέγραψαν τα τελευταία χρόνια μια σειρά αραβικές, μουσουλμανικές χώρες με το Ισραήλ, για να αυξηθούν τα κέρδη των καπιταλιστών (Αράβων και Εβραίων) από μόνες τους ακυρώνουν αυτές τις αναλύσεις, όπως και η πρόσφατη βοήθεια που έδωσε το εβραϊκό Ισραήλ στο μουσουλμανικό Αζερμπαϊτζάν για να κατατροπώσει τους χριστιανούς Αρμένιους στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Επιμένουμε! Μέσα σ’ αυτό το βάρβαρο, εκμεταλλευτικό σύστημα, στο σημερινό ιμπεριαλιστικό στάδιο που κυριαρχούν τα μονοπώλια, εντείνεται ο ανταγωνισμός για το καπιταλιστικό κέρδος και την απόκτηση γεωστρατηγικών πλεονεκτημάτων, για να ελέγξουν τις αγορές, τις πρώτες ύλες, την ενέργεια, τους δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων και πέφτουν σαν τα κοράκια για να εκμεταλλευτούν όχι μόνο τους εργαζόμενους των χωρών που τα μονοπώλια έχουν την έδρα τους, αλλά και άλλων εργαζόμενων, σε όλους τόπους.
Σ’ αυτόν το δρόμο οι ΗΠΑ, που βγήκαν ενισχυμένες μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, αναζήτησαν νέα πεδία κερδοφορίας των μονοπωλίων τους, έριξαν βάρος στη Μέση Ανατολή και βρήκαν στο Ισραήλ γεωπολιτικό στήριγμα στην περιοχή· το ενίσχυσαν οικονομικά, στρατιωτικά, για να εκπληρώσει το ρόλο του «χωροφύλακα» και «τοποτηρητή» που θα μπορεί να ανταγωνίζεται και με τη βία, αν χρειαστεί, με τις άλλες αστικές τάξεις των χωρών που διαμορφώθηκαν μετά την πτώση της αποικιοκρατίας, κάτω και από τη συμβολή της νίκης της Σοβιετικής Ένωσης στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο κατά του φασισμού, που είναι «σάρκα από τη σάρκα του καπιταλισμού».
Οι ΗΠΑ και η ΕΕ βρήκαν στο Ισραήλ το «σύμμαχο» που χρειάζονταν για να παρεμβαίνουν, να επιβάλλουν τους δικούς τους όρους στο μοίρασμα των πλουτοπαραγωγικών πηγών, να μεσολαβούν στον ανταγωνισμό των αστικών τάξεων της περιοχής, να αποκτούν νέους συμμάχους, φέρνοντας κοντά το κράτος του Ισραήλ με αρκετά αραβικά κράτη, ενώ άλλα, μαζί με την αστική τάξη της Τουρκίας και του Ιράν, για την προώθηση των δικών τους γεωπολιτικών σχεδιασμών, επιδιώκουν να εμφανιστούν ως «προστάτες» του λαού της Παλαιστίνης. Αλλά αυτό το σχέδιο, που προωθείται με ακόμη πιο επικίνδυνο τρόπο μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ, έχει ως θύμα του έναν ολόκληρο λαό, το λαό της Παλαιστίνης που παραμένει χωρίς πατρίδα.
Εμείς πιστεύουμε στον προλεταριακό διεθνισμό και για άλλη μία φορά εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εργάτες και στις λαϊκές δυνάμεις, στους κομμουνιστές του Ισραήλ, Εβραίους και Άραβες, που παλεύουν αυτήν την ώρα σε πολύ σκληρές συνθήκες και υψώνουν φωνή αντίστασης στη βαρβαρότητα κατά του λαού της Παλαιστίνης.
Τέταρτο, μέσα στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, «καζάνι που βράζει» από τους οξυμένους ανταγωνισμούς κι ενώ λίγα χιλιόμετρα μακριά είναι σε εξέλιξη ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, δεν υπάρχουν για κανένα κράτος «στεγανά».
Οι διεθνείς και περιφερειακές εξελίξεις επιδρούν στις εξελίξεις στην Παλαιστίνη, στην περιοχή, ειδικά αυτές που λαμβάνουν χώρα στην Ανατολική Μεσόγειο, στον Περσικό Κόλπο, στην Κασπία, στον Καύκασο, στα Βαλκάνια. Επιδρά γενικότερα η αναμέτρηση για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα στις δύο μεγάλες καπιταλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ και Κίνα), αξιοποιούνται γεγονότα ή διαμορφώνονται καταστάσεις για την εξυπηρέτηση του ενός ή του άλλου σχεδιασμού.
Είναι φανερό πως οι ΗΠΑ στήριξαν τις λεγόμενες «Συμφωνίες του Αβραάμ» ανάμεσα στο ισραηλινό κράτος, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στο Μπαχρέιν, στο Μαρόκο, στο Σουδάν, που προωθούνταν και με τη Σαουδική Αραβία το τελευταίο διάστημα.
Και αυτό, όχι μόνο γιατί οι συμφωνίες αυτές οδηγούσαν στην ενίσχυση της θέσης του Ισραήλ ως παραδοσιακού συμμάχου των ΗΠΑ στην περιοχή, που ήδη έχει σχετικές συμφωνίες με Αίγυπτο και Ιορδανία, αλλά και γιατί οι Συμφωνίες του Αβραάμ συνδέονταν με τους ευρύτερους σχεδιασμούς τους στην αντιπαράθεση με την Κίνα, στη μάχη για τα μερίδια των αγορών στη Μέση Ανατολή και Ευρώπη και στην οποία εμπλέκεται ο λεγόμενος εμπορικός «ινδικός δρόμος», που ακουμπά σε Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, Σαουδική Αραβία, Ιορδανία και Ισραήλ, σε ανταγωνισμό με τον κινεζικό «δρόμο του μεταξιού».
Την ίδια ώρα, μια τέτοια εξέλιξη, που οδηγούσε στην περιθωριοποίηση και το θάψιμο του Παλαιστινιακού ζητήματος, προκάλεσε σοβαρές αντιδράσεις στους λαούς της περιοχής και τώρα φαίνεται, παρά τις προσπάθειες των ΗΠΑ, πως τόσο η επίθεση της Χαμάς όσο η συνεχιζόμενη βαρβαρότητα του κράτους δολοφόνου, του Ισραήλ, στη Λωρίδα της Γάζας επιφέρει την αναστολή της παραπέρα αραβο-ισραηλινής προσέγγισης ή της τουρκο-ισραηλινής προσέγγισης και των σχεδιασμών τροφοδότησης της Ευρώπης με ισραηλινό φυσικό αέριο, που αντικειμενικά θα μείωνε το ρόλο της ρωσικής «Γκαζπρόμ», η οποία και τώρα στέλνει ημερησίως στην ΕΕ πάνω από 40 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα.
Παίρνουμε υπόψη πως, όπως σε κάθε σύγκρουση, ισχυρά και άλλα καπιταλιστικά κράτη παρεμβαίνουν στη Μέση Ανατολή και θα επιδιώξουν να αξιοποιήσουν για δικούς τους λόγους, για τα δικά τους συμφέροντα τις εξελίξεις.
Πάντα θα υπάρχουν αστικές δυνάμεις που θα κοιτάνε να επωφεληθούν από λαϊκά ξεσπάσματα και από εργατικούς και λαϊκούς αγώνες για να προωθήσουν τα δικά τους συμφέροντα· γι’ αυτό και έχει μεγάλη σημασία η θέση του ΚΚΕ πως είναι αναγκαιότητα οι λαοί να οργανώνουν την αυτοτελή τους πάλη μακριά από τους σχεδιασμούς των αστικών τάξεων και των συμμαχιών τους, αξιοποιώντας και τις διάφορες αντιθέσεις τους. Τα παραπάνω κάνουν πιο επιτακτικό το δικό μας καθήκον, να σταθούμε αλληλέγγυοι στην πάλη των λαών, στη δίκαιη πάλη του λαού της Παλαιστίνης!
Πέμπτο, θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ακόμα περισσότερο μια πολύ σοβαρή, καθοριστική πλευρά των εξελίξεων. Ο παλαιστινιακός λαός, που στενάζει κάτω από την μπότα της κατοχής και του κατακτητή, έχει δικαίωμα στον απελευθερωτικό αγώνα. Και το σημειώνουμε αυτό, για να αποφεύγονται μπερδέματα και συγχύσεις, γιατί ήδη έχουν εμφανιστεί απόψεις που «θολώνουν τα νερά».
Η μία άποψη, που διακινεί π.χ. το ΜέΡΑ25 και οι σύμμαχοί του στην Ευρώπη, λέει πως «η λύση των δύο κρατών είναι πλέον ανέφικτη». Τι σημαίνει όμως αυτό;
Αυτό σημαίνει πως ο Παλαιστινιακός λαός καλείται να υποταχτεί στη λύση του ενός κράτους, να αποδεχτεί να ζει σε μια προσαρτημένη και κατεχόμενη γεωγραφική περιφέρεια του ισραηλινού κράτους, να μείνει για πάντα χωρίς πατρίδα.
Η άλλη άποψη, δήθεν «ριζοσπαστική», διαγράφει το εθνικό πεδίο της πάλης και τους απελευθερωτικούς αγώνες για τον τερματισμό της ξένης κατοχής και την απόκτηση πατρίδας, στην εποχή του ιμπεριαλισμού.
Ο κοινός παρανομαστής αυτών των απόψεων είναι η καλλιέργεια της υποταγής στον αρνητικό συσχετισμό δύναμης και η αποδοχή της κατοχής, της καταπίεσης του Παλαιστινιακού λαού.
Για τη δήθεν «ριζοσπαστική» άποψη θα σημειώσουμε επιπλέον πως στην εποχή μας, εποχή περάσματος από τον καπιταλισμό στο σοσιαλισμό, δε χαράζεις στα τυφλά στρατηγική, μελετάς τις συνθήκες μέσα στις οποίες διεξάγεται ο εργατικός-λαϊκός αγώνας, επιλέγεις τους σημαντικούς «κρίκους» που θα δώσουν ώθηση στην ταξική πάλη, και αυτό είναι καθοριστικό ζήτημα για το Κομμουνιστικό Κόμμα, για το εργατικό κίνημα, για την προετοιμασία, συσπείρωση και κινητοποίηση εργατικών-λαϊκών δυνάμεων. Και στην Παλαιστίνη σήμερα ο βασικός «κρίκος» είναι η αποτίναξη της ξενικής ισραηλινής κατοχής, η συγκρότηση του παλαιστινιακού κράτους.
Συνεπώς, είναι υπόθεση της εργατικής τάξης της Παλαιστίνης και της πρωτοπορίας της, του ΚΚ, να διαμορφώσει μια τέτοια γραμμή, που θα συνδέσει αυτόν τον «κρίκο» με την υπόθεση της πάλης για την κοινωνική απελευθέρωση, την εργατική εξουσία, την οικοδόμηση της νέας, σοσιαλιστικής κοινωνίας.
Δική μας υπόθεση, των εργαζόμενων και της νεολαίας στις άλλες χώρες, είναι να στηρίξουμε αυτήν την πάλη και να βρεθούμε τώρα στο πλευρό του στη σύγκρουση με τις δυνάμεις κατοχής.
Σύντροφοι και φίλοι.
Επαγρυπνούμε! Οι εξελίξεις διαμορφώνουν όρους ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή και γενίκευσης του πολέμου.
Το κουβάρι των ανταγωνισμών έχει μπλεχτεί πολύ επικίνδυνα. Όλοι οι βασικοί παίκτες στην περιοχή προωθούν το δικό τους σχεδιασμό, και αυτό ισχύει τόσο για τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, όσο και για την Κίνα, τη Ρωσία, το Ιράν ή την Τουρκία. Ετοιμοπόλεμες στρατιωτικές δυνάμεις είναι στραμμένες στην περιοχή.
Είναι παραμύθι ο ισχυρισμός της κυβέρνησης πως η χώρα μας είναι «πυλώνας σταθερότητας». Η αλήθεια είναι πως είναι «σφήνα» ανάμεσα σε δύο εξελισσόμενους πολέμους, έναν στην Ανατολική Ευρώπη και έναν στη Μέση Ανατολή, που μπορούν οικονομικά και στρατιωτικά να «κατακάψουν» και το λαό μας.
Η στάση του ΚΚΕ είναι σαφής! Είμαστε ενάντια στη χρησιμοποίηση της χώρας μας ως «εφαλτηρίου» και «προγεφυρώματος» για τον πόλεμο, ενάντια στη χρησιμοποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια στην Ουκρανία και στην Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή. Είμαστε με τους λαούς που ματώνουν και παλεύουμε ενάντια στις αστικές τάξεις και στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες τους.
Συνεχίζουμε!
Καθήκον αυτής της στιγμής είναι να δυναμώσει ο αγώνας για να σταματήσει το μακελειό στη Γάζα, να επιστρέψουν όλες οι ελληνικές φρεγάτες από την Ανατολική Μεσόγειο, να μη χρησιμοποιούνται η Σούδα, το αεροδρόμιο της Ελευσίνας και οι άλλες βάσεις ως πολεμικό ορμητήριο των ΝΑΤΟϊκών στη Μέση Ανατολή, να κλείσουν όλες οι ξένες βάσεις!
Καμία διευκόλυνση στους φονιάδες, να σταματήσει κάθε οικονομική - πολιτική - στρατιωτική συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ!
Να ενισχυθεί η πάλη για το δικαίωμα του παλαιστινιακού λαού για Παλαιστίνη ελεύθερη και ανεξάρτητη στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.
Με επιστροφή όλων των Παλαιστίνιων προσφύγων στις εστίες τους, με βάση τις σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ, και την άμεση απελευθέρωση όλων των Παλαιστίνιων και άλλων πολιτικών κρατουμένων που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές.
Ο αγώνας έχει μεγάλες απαιτήσεις και θα είναι συνδυασμένος. Οι κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή για τη στήριξη του παλαιστινιακού λαού, στην πρώτη γραμμή ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, στην πρώτη γραμμή για το δικαίωμα στη δουλειά, για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, ενάντια στην ακρίβεια, στους πλειστηριασμούς, για την προστασία της υγείας και της ζωής του λαού, για κάθε εργατικό-λαϊκό πρόβλημα. Αξιοποιώντας τα θετικά αποτελέσματα που είχε το ΚΚΕ στις βουλευτικές και τις τοπικές εκλογές, για να κερδίσουμε, να συσπειρώσουμε νέες δυνάμεις, να αλλάξουμε τον αρνητικό συσχετισμό δύναμης, να περάσουμε στην αντεπίθεση, για να φουντώσει το ρεύμα της αμφισβήτησης ενάντια στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.