Φίλες και φίλοι.

Συντρόφισσες και σύντροφοι.

 

Στις 28 του Φλεβάρη, μια τεράστια απεργιακή διαδήλωση συγκλόνιζε όλη τη χώρα, κι εδώ στην Αττική. Με ένα απέραντο ποτάμι λαού και νεολαίας να κατακλύζει τους δρόμους της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, στην Πάτρα και κει που εδώ και έναν χρόνο χτυπάει η καρδιά όλων μας, στη Λάρισα, στη Θεσσαλία. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες απεργίες των τελευταίων ετών! Κι αυτό μπορεί πλέον να γραφτεί στις σελίδες του εργατικού κινήματος στη χώρα μας.

Όλη η Ελλάδα, όλη μέρα μια τεράστια διαδήλωση. Μια τεράστια διαδήλωση, όπου συναντήθηκαν οι εργάτες που παλεύουν για αυξήσεις στους μισθούς και συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τους αγρότες που βρέθηκαν για 35 μέρες στα μπλόκα παλεύοντας για την επιβίωσή τους, με τους φοιτητές που πάνω από δύο μήνες αντιδρούν στο ν/σ για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Μια τεράστια διαδήλωση, όπου τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις όλων συνενώθηκαν και συναντήθηκαν με την οργή που καίει τις καρδιές όλων μας, για τις 57 ψυχές που χάθηκαν τόσο άδικα, πριν έναν χρόνο, στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών, αλλά και για την άθλια επιχείρηση συγκάλυψης από τη μεριά της κυβέρνησης της ΝΔ, με τη συμβολή φυσικά και των άλλων κομμάτων. Ναι, ήταν μια από τις μεγαλύτερες απεργίες.

Κι αυτό δεν το μαρτυρά μόνο η μεγάλη συμμετοχή των εργαζόμενων σε σημαντικούς κλάδους όπως οι μεταφορές, οι κατασκευές, τα τρόφιμα-ποτά, το φάρμακο, η χημική βιομηχανία, όπως και η μεγάλη συμμετοχή στο δημόσιο τομέα, στους εκπαιδευτικούς, στους υγειονομικούς. Το μαρτυρά και το γεγονός ότι αυτή η απεργία οργανώθηκε από 37 Εργατικά Κέντρα και 22 Ομοσπονδίες του ιδιωτικού τομέα –συμμετοχή ρεκόρ– και δεκάδες εργατικά σωματεία που μπήκαν μπροστά και έδωσαν τη μάχη για την επιτυχία της απεργίας, ξεπέρασαν τα εμπόδια της μεγαλοεργοδοσίας, αλλά και αυτά του κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Μιλάμε για τη μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων χρόνων, χωρίς έστω μια τυπική απόφαση της ΓΣΕΕ, όπως έκανε η ΑΔΕΔΥ, και με ανοιχτή και ύπουλη υπονόμευσή της από άλλες δυνάμεις που μιλούσαν για «κομματική απεργία», «γραφειοκρατική» ή με θράσος επέμεναν πως «δεν πρέπει να κάνουμε απεργία για τα Τέμπη»! Για μία ακόμη φορά οι θλιβεροί εργατοπατέρες της ηγετικής ομάδας της ΓΣΕΕ παρέμειναν στο περιθώριο, σε πλήρη απαξίωση, μακριά από τους εργαζόμενους και τις αγωνίες τους.

Η απεργία της 28ης Φλεβάρη, που συνένωσε τους μεγάλους αγώνες του προηγούμενου διαστήματος, μπορεί επάξια να πάρει τη θέση της δίπλα στις μεγάλες απεργιακές συγκεντρώσεις του περσινού Μάρτη. Τις μέρες εκείνες που ο λαός και η νεολαία βρίσκονταν στο πόδι και τράνταζαν για μέρες τη χώρα με το σύνθημα: «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» και μέσα από τη θλίψη και την οργή έστελναν μήνυμα αισιοδοξίας! Γιατί εδώ, σ’ αυτούς τους αγώνες, βρίσκεται η ελπίδα! Και είμαστε περήφανοι που το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πρωτοστατούν σε όλες αυτές τις μάχες.

Αν ορισμένοι ίσως ξαφνιάστηκαν για τη συντονισμένη σε χρόνο μηδέν, από διάφορα επιτελεία, μέσα και παπαγάλους επίθεση στο ΚΚΕ, με αφορμή την τοποθέτησή μας στο νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, εδώ μπορούν να βρουν την απάντηση! Στην πρωτοπόρα, μαχητική, αταλάντευτη στάση και δράση των μελών και φίλων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, παντού, σε όλα τα μέτωπα, για να σηκώσουμε το μπόι του λαού μας ακόμα ψηλότερα, στο ύψος των σύγχρονων αναγκών του.

Εμπνευστής και ενορχηστρωτής αυτής της γελοίας επίθεσης στο ΚΚΕ, η κυβέρνηση της ΝΔ και ο ίδιος ο Μητσοτάκης, αθεράπευτος και ανιστόρητος αντικομμουνιστής που στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τη σαπίλα του καπιταλισμού τολμάει να κατηγορεί το ΚΚΕ για «σεξισμό». Ποιος; Ο Μητσοτάκης! Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου! Δεν κοιτάει καλύτερα προς τη μεριά της φοιτητικής παράταξής του και σε ό,τι έχει απομείνει από αυτήν…

 

Φίλες και φίλοι.

Συντρόφισσες και σύντροφοι.

Με ακόμα μεγαλύτερο πείσμα και δύναμη, εντείνουμε τη δράση μας μέσα στους αγώνες, στα συνδικάτα, στους συλλόγους και τους φορείς του εργατικού, ευρύτερα του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος. Όλη μας η σκέψη, η δράση, οι πρωτοβουλίες έναν στόχο έχουν, πώς θα δυναμώσει η συζήτηση, η οργάνωση, η συμμετοχή, εκεί που κρίνονται όλα, εκεί που φαίνεται πιο καθαρά, ποιος είναι με ποιον και εκεί που πραγματικά μπορούν να αλλάζουν συνειδήσεις, μέσα στο εργατικό-λαϊκό κίνημα.

Εκεί μπορεί ο καθένας και η καθεμιά να σκεφτεί, να προβληματιστεί και να δει έμπρακτα ότι η σημερινή, όποια άλλη τέτοιου είδους αστική κυβέρνηση και η μεγαλοεργοδοσία, κάθε άλλο παρά άτρωτες είναι.

Εκεί μπορεί να δει ποιες δυνάμεις, με τις θέσεις και τη δράση τους, συμβάλλουν στην αντεπίθεση των εργαζόμενων και ποιες είναι αυτές που τους βάζουν εμπόδια και τρικλοποδιές. Άρα αυτό που σήμερα απαιτείται είναι να κατοχυρωθούν και να πληθύνουν το επόμενο διάστημα τα βήματα που αποτυπώνονται:

• Στη σταθερή αύξηση της συμμετοχής ολοένα και περισσότερων εργαζόμενων στις αρχαιρεσίες των συνδικάτων, στη βελτίωση του συσχετισμού σε μεγάλες ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα.
• Στη δημιουργία και μαζικοποίηση των αγροτικών συλλόγων, των συλλόγων των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ και επιστημόνων.
• Στις φοιτητικές εκλογές, στις αντιπολεμικές κινητοποιήσεις που ετοιμάζονται σε όλη τη χώρα.

Εκεί, μέσα στο κίνημα, υπάρχει χώρος και πεδίο δόξης λαμπρό για την κοινή δράση με κάθε τίμιο εργαζόμενο, κάθε συνδικαλιστή που δεν έχει ξεπουληθεί στην εργοδοσία και τις κυβερνήσεις –και ξέρουμε ότι είναι πολλοί αυτοί, ανεξάρτητα από το ποιες πολιτικές επιλογές έκαναν μέχρι χτες. Τους απλώνουμε το χέρι να πάρουν τη θέση τους δίπλα μας. Εκεί χτίζονται οι βάσεις, για να δυναμώσει ακόμα περισσότερο η αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ.

Και την πολιτική μάχη για τις Ευρωεκλογές θα την δώσουμε με ανοιχτά τα μέτωπα των αγώνων! Με εμβάθυνση της κοινωνικής συμμαχίας σε αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση! Με δυνάμωμα του ρεύματος αμφισβήτησης και εναντίωσης στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Γιατί στο τέλος κι αυτής της μάχης πρέπει να αναδειχτεί πολύ πιο ισχυρό συνολικά το ρεύμα αμφισβήτησης της αντιλαϊκής πολιτικής, της κυβέρνηση της ΝΔ και της συναίνεσης που της προσφέρουν τα κόμματα του συστήματος, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και οι υπόλοιποι.

Στο στόχαστρο αυτών των αγώνων, αλλά και της πολιτικής μας στάσης και επιλογής, πρέπει πιο αποφασιστικά να μπει και η ΕΕ, αυτή η φυλακή των λαών, που υπάρχει μόνο για να εξασφαλίζει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών μονοπωλίων, τσακίζοντας κάθε λαϊκό δικαίωμα, με τις κατευθύνσεις και αποφάσεις της, σε όλους τους τομείς της ζωής μας.

Δεν είμαστε στις αρχές του ’80. Έχουν μεσολαβήσει τρεις δεκαετίες που έχουν αποδείξει ότι η ΕΕ είναι «μια μεγάλη οικογένεια» μόνο για τα μεγάλα μονοπώλια, τις αστικές κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου, ενάντια στα δικαιώματα των λαών. Με τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που καταψήφισε μόνο το ΚΚΕ στην Ελληνική Βουλή το 1992, μετά από την ΟΝΕ-Ευρωζώνη και τη Συνθήκη της Λισαβόνας, με το συνολικό αντιλαϊκό οπλοστάσιο που υιοθέτησε. Όλα αυτά άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου σε βάρος των λαών.

Αποδείχτηκε παραμύθι ότι η ενιαία ευρωενωσιακή αγορά και ο ανταγωνισμός θα έφερναν οικονομική ανάπτυξη για όλους, καλούς μισθούς στους εργαζόμενους, χαμηλές τιμές για τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης.

Αποδείχτηκε ότι η λεγόμενη «πράσινη ανάπτυξη» σημαίνει πανάκριβη ενέργεια για το λαό, απαξίωση ενεργειακών πόρων, διεύρυνση της ενεργειακής φτώχειας και καταστροφή του περιβάλλοντος προς όφελος των κερδών των «πράσινων» κολοσσών.

Εξίσου έχει αποδειχτεί ότι –σε αντίθεση με όσα έλεγαν για χρόνια διάφοροι, στερώντας πολύτιμο χρόνο από το λαό και το κίνημά του– αυτή η ΕΕ αλλάζει μόνο προς το χειρότερο.

Έχουν αποκαλυφθεί τα ψέματα των διάφορων κομμάτων της ΕΕ περί «σύγκλισης», «ευημερίας», «εξασφάλισης δικαιωμάτων» που θα πρόσφερε στο λαό μας η συμμετοχή σε αυτήν την Ένωση.

Αντίθετα, ο λαός και η νεολαία πληρώνουν σε κάθε τομέα της ζωής τους τη συμμετοχή της χώρας στην ΕΕ των μονοπωλίων. Πίσω απ’ όλα τους τα βάσανα και τα μεγάλα προβλήματα βρίσκεται η επιδίωξη του μεγάλου κεφαλαίου για μεγιστοποίηση της κερδοφορίας του που φέρει τη σφραγίδα των οδηγιών, των κανονισμών, των Συνθηκών της ΕΕ. Πίσω από την τεράστια ακρίβεια βρίσκεται και η απελευθέρωση των αγορών, τα χαράτσια της «πράσινης» οικονομίας.

Τα πακέτα του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, που τσεπώνουν διάφοροι επιχειρηματικοί όμιλοι, τροφοδότησαν τον πληθωρισμό, ενώ η κυβέρνηση της ΝΔ εμπαίζει το λαό με τα «pass» της εξαθλίωσης.

Πίσω από την επέκταση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, τις ατομικές συμβάσεις, τη διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου, την εντατικοποίηση, τη δουλειά πάνω από 13 ώρες, την κατάργηση της Κυριακής αργίας, τη δουλειά σε πλατφόρμες χωρίς εργασιακά δικαιώματα, την υπονόμευση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, βρίσκεται η περιβόητη Λευκή Βίβλος της ΕΕ για την εργασία και δεκάδες αντεργατικές οδηγίες.

Πίσω από την εμπορευματοποίηση της παιδείας, το νόμο για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, βρίσκονται τα λεγόμενα «ευρωπαϊκά πρότυπα» της ενιαίας αγοράς πτυχίων της ΕΕ που οδηγούν σε πτυχία που έχουν τιμή, αλλά όχι αξία...

Πίσω από την παντελή έλλειψη μέτρων και σχεδιασμού προστασίας της ζωής και της περιουσίας του λαού, όπως τα αντιπλημμυρικά, τα αντιπυρικά και μέτρα αντισεισμικής θωράκισης, βρίσκεται μαζί με άλλους παράγοντες και η ΕΕ, που υπολογίζει ως «κόστος» αυτά τα μέτρα, ακριβώς γιατί υπολογίζει ως «όφελος» την ικανοποίηση των συμφερόντων, δηλαδή τα άπληστα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.

Πίσω από το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών, που συγκλόνισε όλη τη χώρα, βρίσκεται η πολιτική της απελευθέρωσης των μεταφορών και η πολιτική του «κόστους-οφέλους» της ΕΕ.

Πίσω από το ξεκλήρισμα των βιοπαλαιστών αγροτών βρίσκεται η εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που εντείνει την καταλήστευσή τους. Η «πράσινη» ΚΑΠ, που θα έφερνε δήθεν προσιτά και ποιοτικά αγροτικά προϊόντα και εισόδημα στους αγρότες, τελικά επιβάλλει δυσβάσταχτες «πράσινες» υποχρεώσεις στις αγροτικές οικογένειες.

Παρέχει, όμως, περαιτέρω διευκολύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους για τιμές κάτω του κόστους στο χωράφι και πολλαπλασιασμό τους στο ράφι, για αθρόες εισαγωγές από το εξωτερικό αγροτικών προϊόντων. Αυτά βροντοφωνάζουν και σήμερα στη διαδήλωσή τους για την επέτειο του Κιλελέρ.

Πίσω από την απογείωση της φορολογίας στους αυτοαπασχολούμενους, επαγγελματοβιοτέχνες και επιστήμονες, που τους οδηγεί ουσιαστικά στο λουκέτο, βρίσκονται τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση δόσεων του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ.

 

Φίλες και φίλοι.

Συντρόφισσες και σύντροφοι.

Το ΚΚΕ μπορεί να κοιτάει στα μάτια το λαό, γιατί από την πρώτη στιγμή είπε την αλήθεια για την ΕΕ, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα! Γιατί οργανώνει την πάλη ενάντια στη στρατηγική της!

Αυτή η πάλη συνέβαλε ώστε η εφαρμογή πολλών αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων να έχει καθυστερήσει σημαντικά στην Ελλάδα σε σχέση με άλλα κράτη-μέλη, κι αυτό ήταν προς το συμφέρον του ελληνικού λαού.

Έχουμε αντιπαρατεθεί έγκαιρα με απόψεις που παρουσίαζαν την ΕΕ σαν εγγυητή της ειρήνης. Σήμερα πλέον και αυτός ο μύθος έχει προ πολλού καταρρεύσει. H ΕΕ, μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, είναι πρωταγωνίστρια των ιμπεριαλιστικών πολέμων κι επεμβάσεων.

Από πού να ξεκινήσεις κανείς;

• Από την υποστήριξή της στο κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ που έχει αιματοκυλίσει τη Γάζα, με αποτέλεσμα τη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού;
• Από τη συμμετοχή της στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία; Σε έναν πόλεμο στον οποίο η ΕΕ δε σέρνεται, όπως λένε κάποιοι, αλλά συνεργάζεται στενά με την αστική τάξη της Ουκρανίας, τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, στη σύγκρουσή τους με την καπιταλιστική Ρωσία και τους συμμάχους της, φυσικά στο πλαίσιο και του ανταγωνισμού και των αντιθέσεων μεταξύ τους, μέσα και στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο.

Η ΕΕ έχει δώσει στον Ζελένσκι 78 δισεκατομμύρια ευρώ από το μόχθο και τη φορολογία των λαών, για όπλα, πυρομαχικά, βάσεις, ενώ παίρνει ήδη θέση στο μεγάλο φαγοπότι της «ανοικοδόμησης» της κατεστραμμένης Ουκρανίας που ακολουθεί. Το καταλάβαμε και από τη συνάντηση του Μητσοτάκη με τον Ζελένσκι στην Οδησσό. Η Ελλάδα με την εμπλοκή της γίνεται στόχος αντιποίνων. Ήδη, οι πρώτες προειδοποιητικές βολές δόθηκαν.

Η ΕΕ πρωταγωνιστεί μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους κι επεμβάσεις. Απόδειξη η επιχείρηση «Ασπίδα» στην Ερυθρά Θάλασσα, δίπλα στην αμερικανοβρετανική επιχείρηση «Φρουρός της Ευημερίας», στο όνομα της αντιμετώπισης των Χούθι, με το πρόσχημα της προστασίας της ναυσιπλοΐας. Εδώ ακουμπάει η αποστολή και της ελληνικής φρεγάτας «Ύδρα», η οποία βάζει σε τεράστιους κινδύνους τη ζωή των αξιωματικών και των ναυτών για να διαφυλάξουν τα κέρδη των εφοπλιστών.

Και να ήταν μόνο αυτά; Ταυτόχρονα, η ΕΕ αντιμετωπίζει την Τουρκία «ως στρατηγικής σημασίας εταίρο», επιδιώκοντας την πιο σταθερή πρόσδεσή της στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο στην αντιπαράθεση με τη Ρωσία και την Κίνα. Μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενθαρρύνει τις τουρκικές διεκδικήσεις σε βάρος της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, στρώνοντας μαζί με την αστική τάξη της Ελλάδας το τραπέζι της συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου και της Ν/Α Μεσογείου, τη διχοτομική «λύση» του Κυπριακού με ευρωΝΑΤΟϊκή σφραγίδα σε βάρος των συμφερόντων του κυπριακού λαού.

 

Φίλες και φίλοι.

Συντρόφισσες και σύντροφοι.

Τα τελευταία χρόνια, έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε την κυβέρνηση της ΝΔ να απαντά στην όποια κριτική της γίνεται, κρυπτόμενη πίσω από τα προβλήματα των άλλων λαών της ΕΕ, με τη γνωστή καραμέλα περί «εισαγόμενων προβλημάτων». Είναι πραγματικά πρόκληση και ανεντιμότητα να το κάνει αυτό, όταν έχει προωθήσει με αποφασιστικότητα και έχει υπερασπιστεί σθεναρά αυτήν ακριβώς την πολιτική σε όλους τους τομείς της ζωής, που δημιουργεί τα προβλήματα στην Ελλάδα, όπως και στις υπόλοιπες χώρες.

Η πολιτική της ΕΕ δεν «πέφτει από τον ουρανό». Την συνδιαμόρφωσαν και την συνδιαμορφώνουν, την εφάρμοσαν και την εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ. Την ψηφίζουν όλα τα αστικά κόμματα, σοσιαλδημοκρατικά, φιλελεύθερα και ακροδεξιά κόμματα, στο Ευρωκοινοβούλιο και μέσα στην Ελληνική Βουλή.

Αν στο ελληνικό κοινοβούλιο ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε το 50% και το ΠΑΣΟΚ 
το 70% των αντιλαϊκών νομοσχεδίων της κυβέρνησης της ΝΔ, στο Ευρωκοινοβούλιο η σύμπλευσή τους απογειώνεται, είναι πολύ μεγαλύτερη. Ο ΣΥΡΙΖΑ (μαζί με τους ευρωβουλευτές που βρίσκονται σήμερα στη «Νέα Αριστερά») ψήφισε ακριβώς το ίδιο με τη ΝΔ στο 81,9%, ενώ το ΠΑΣΟΚ στο 94,7% των ψηφοφοριών! Όλοι τους ψηφίζουν ευλαβικά στην Ελληνική Βουλή όσα νομοσχέδια και άρθρα αναφέρονται σε ευρωπαϊκές Οδηγίες, που είναι ασφαλώς ο πυρήνας των επιλογών των μεγάλων ομίλων.

Γι’ αυτά τα κόμματα, μάλιστα, το γεγονός ότι κάτι «αποτελεί ευρωπαϊκή οδηγία» καθιστά σχεδόν περιττή οποιαδήποτε περαιτέρω συζήτηση για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να υπερψηφιστεί. Κανένας τους, πλην ΚΚΕ, δεν αντιτίθεται στην υπεροχή του ευρωενωσιακού δικαίου σε βάρος του δικαίου της χώρας, που άνοιξε το δρόμο κι επιτάχυνε τα σκληρά αντεργατικά μέτρα, ως και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια.

Όλοι τους απέρριψαν την πρόταση του ΚΚΕ κατά την πρόσφατη Συνταγματική Αναθεώρηση για να ανατραπεί αυτή η υπεροχή που συνιστά, εκτός των άλλων, και επαίσχυντο ραγιαδισμό!

Είναι εξίσου πρόκληση το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η «Νέα Αριστερά» να παρουσιάζουν μια ψεύτικη εικόνα για την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση, στο όνομα μιας βολικής, δήθεν αντιπολίτευσης, που έχει ορίζοντα μόνο την κυβερνητική εναλλαγή και δεν αλλάζει τίποτα για τη ζωή του λαού. Τα ψέματά τους για την ΕΕ καταρρέουν μπροστά στους 16 εκατομμύρια ανέργους, μπροστά στα 95 εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν στο όριο της φτώχειας.

Στην ΕΕ της δήθεν «αλληλεγγύης, της ελευθερίας και της δημοκρατίας» είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι σε 10 κράτη-μέλη απαγορεύεται ο συνδικαλισμός, σε περισσότερα από 15 κράτη ισχύουν μέτρα απαγόρευσης, παραβίασης του δικαιώματος στην απεργία.

Παρά τις υπαρκτές διαφορές από χώρα σε χώρα, παντού υπάρχει αυτό που όλοι τους θέλουν να κρύψουν, ότι στον 21ο αιώνα, στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης και των άλλων μεγάλων επιστημονικών επιτευγμάτων, αντί ο άνθρωπος να απαλλάσσεται από μονότονες και κουραστικές δουλειές και να αυξάνεται ο ελεύθερος χρόνος, αντί να μειώνονται τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, αντί να αξιοποιούνται τα επιστημονικά επιτεύγματα για την ενίσχυση της δημόσιας και δωρεάν υγείας και για την κάλυψη όλων των σύγχρονων αναγκών, συμβαίνουν ακριβώς τα αντίθετα. Γιατί ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι και όλα αυτά τα επιτεύγματα βρίσκονται σήμερα στα χέρια των καπιταλιστών, που τα αξιοποιούν με αποκλειστικό κριτήριο την αύξηση της κερδοφορίας τους.

Αυτό συμβαίνει και εκεί που υπάρχουν «νεοφιλελεύθερες» κυβερνήσεις και εκεί που υπάρχουν οι δήθεν «προοδευτικές κυβερνήσεις» της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας που διαφημίζουν ο ΣΥΡΙΖΑ και το 
ΠΑΣΟΚ.

Όλες οι κυβερνήσεις εφάρμοσαν την ίδια σκληρή αντιλαϊκή πολιτική με τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ προηγούμενα στην Ελλάδα. Γι’ αυτό και είναι χαμένη η ψήφος σε τέτοια κόμματα, που ξανασερβίρουν την ξινισμένη σούπα της κυβέρνησης «των προοδευτικών δυνάμεων» για να ξανατσακίσουν το λαό αλλάζοντας καρέκλα με τη ΝΔ, με βάση τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις της ΕΕ που από κοινού όλοι μαζί στηρίζουν.

Γι’ αυτό η πάλη, για να είναι αποτελεσματική, πρέπει να κατευθύνεται στη συνολική ανατροπή αυτού του σάπιου συστήματος, στην κατάκτηση μιας γνήσιας εργατικής, λαϊκής διακυβέρνησης και εξουσίας. Γιατί μόνο στην πορεία αυτού του αγώνα μπορούν ο λαός, οι εργαζόμενοι να υπολογίζουν και στην απόσπαση νέων κατακτήσεων, στις σημερινές δύσκολες συνθήκες. Μόνο αν συνδεθεί με αυτήν την ξεκάθαρη προοπτική, θα μπορέσει να μετατραπεί το σημερινό ρεύμα γενικής αμφισβήτησης σε ριζοσπαστικό πραγματικά ρεύμα ολομέτωπης αντιπαράθεσης με το κεφάλαιο και τη στρατηγική του.

Το ΚΚΕ, με το σύγχρονο, επιστημονικά επεξεργασμένο πρόγραμμά του, τεκμηριώνει ότι δεν είναι μονόδρομος η Ευρωπαϊκή Ένωση του κεφαλαίου, της εκμετάλλευσης, της ακρίβειας, της φτώχειας, των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

 

Φίλες και φίλοι.

Υπάρχει άλλος δρόμος: Αυτός της τεράστιας πλειοψηφίας των καταπιεσμένων, που παράγουν τον πλούτο, σπάζοντας τα δεσμά από την ΕΕ και κάθε ένωσης του κεφαλαίου. Με το να έχουν την εξουσία και την οικονομία στα δικά τους χέρια, για να οικοδομήσουν την Ευρώπη της αλληλεγγύης, της φιλίας, της ειρηνικής διαβίωσης των λαών, της ευημερίας και του σοσιαλισμού.

Η πλούσια πείρα του λαού μας και όλων των λαών επιβεβαιώνει ότι δεν έχουν τίποτε να περιμένουν από την ΕΕ και οποιαδήποτε αστική κυβέρνηση, από τις αστικές πολιτικές δυνάμεις, κυβερνητικές και δήθεν αντιπολιτευόμενες.

Οι όλο και μαζικότερες απεργίες, οι τεράστιες κινητοποιήσεις στις μεγάλες πρωτεύουσες της Ευρώπης, παρά τον αρνητικό συσχετισμό και την κυριαρχία του εργοδοτικού συνδικαλισμού, δείχνουν το δρόμο κι αποτελούν τεκμήριο για το εξής: Οι λαοί έχουν αστείρευτη δύναμη και δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη!

Μόνο ο λαός θα σώσει το λαό, αποφασίζοντας να απαλλαγεί από τα δεσμά της εξουσίας του κεφαλαίου και των ενώσεών του. Να ξεφορτωθεί όλους αυτούς που κάθονται στο σβέρκο του, παίρνοντας στα δικά του χέρια τα κλειδιά της εξουσίας και της οικονομίας.

Βαδίζουμε με αυτήν την πυξίδα γιατί είναι ο μόνος τρόπος να έχουμε και κατακτήσεις, να εμποδίσουμε αντιλαϊκά μέτρα, να υπάρξουν κάποιες ανάσες ανακούφισης και κυρίως αισιοδοξίας.

Η ενίσχυση του ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές θα είναι η μοναδική επιλογή, η μόνη πραγματικά σημαντική συμβολή σε αυτήν την υπόθεση. Γιατί θα δώσει δύναμη κι ελπίδα στο λαό μας, θα δυναμώσει το ελπιδοφόρο ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης αστικής πολιτικής που έγινε διακριτό στις προηγούμενες εκλογικές μάχες.

Θα δώσει ώθηση σε κάθε εργατικό-λαϊκό αγώνα και διεκδίκηση όπου πρωτοστατεί το ΚΚΕ με όλες τις δυνάμεις του.

Θα αποδείξει ότι ο λαός δεν έχει δώσει καμιά «λευκή επιταγή» στη ΝΔ και τον Μητσοτάκη για να τσακίζει τα δικαιώματά του, κουνώντας το δάχτυλο του 41% που ήδη φαντάζει μακρινό παρελθόν, αν και έχουν περάσει μόλις 8 μήνες. Θα της κόψει τη φόρα που έχει πάρει με την επίθεση στα δικαιώματα στην εκπαίδευση, στην υγεία, παντού.

Η ενίσχυση του ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές θα δώσει ανάσα, κουράγιο σε όλους όσοι βλέπουν πως ο πολιτικός και οργανωτικός εκφυλισμός του ΣΥΡΙΖΑ, στο πρόσφατο Συνέδριό του, πέρασε σε εντελώς άλλο επίπεδο, με πιο αντιδραστικά χαρακτηριστικά.

Κι αν ορισμένοι «πέφτουν από τα σύννεφα», ας σκεφτούν πως αυτή είναι η αναμενόμενη εξέλιξη μιας ολόκληρης πορείας του ΣΥΡΙΖΑ από την κυβερνητική του θητεία, τη στάση του ως αξιωματική αντιπολίτευση μετά, μέχρι τη συνεχιζόμενη κατάρρευσή του από τον Ιούνη μέχρι σήμερα.

Αναμενόμενη είναι και η εξέλιξη του ΠΑΣΟΚ, του άλλου πόλου της σοσιαλδημοκρατίας στη χώρα μας, που ό,τι και να κάνει δεν μπορεί να πάρει διαζύγιο από το αμαρτωλό παρελθόν του. Το ΠΑΣΟΚ βέβαια τέτοιο ήταν, το καλύτερο στήριγμα της αστικής στρατηγικής στις πιο κρίσιμες στιγμές, και τέτοιο θα παραμείνει, δεν αλλάζει, μόνο χειροτερεύει. Κι έχουν πάρα πολλοί έντιμοι αγωνιστές «πολλά ράμματα για τη γούνα του».

Ράμματα για τη γούνα τους έχουν οι έντιμοι άνθρωποι και για τα άλλα κόμματα που αποσπάστηκαν από το ΣΥΡΙΖΑ, όπως η ΝΕΑ Αριστερά, η Πλεύση Ελευθερίας, το ΜέΡΑ25, που μάταια προσπαθούν να αναβαπτιστούν, μπας και «τσιμπήσουν» κάτι από τη λαϊκή δυσαρέσκεια.

Η ενίσχυση του ΚΚΕ στις Ευρωεκλογές, σε συνδυασμό με την οργανωμένη λαϊκή δράση και αποφασιστικότητα, είναι η μόνη που μπορεί να βάλει φραγμό επίσης στην ενίσχυση των ακροδεξιών, φασιστικών δυνάμεων. Γιατί την Ακροδεξιά και τα διάφορα φασιστοειδή, δεν μπορούν 
να τα αντιπαλέψουν τα αστικά κόμματα φιλελεύθερης ή σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης, δεν μπορεί να τα πολεμήσει η ΕΕ, γιατί η Ακροδεξιά είναι «δικό τους παιδί», σπλάχνο από τα σπλάχνα του συστήματός τους.

Μόνο το ΚΚΕ τα βάζει με συνέπεια με το σύστημα και την πολιτική που τροφοδοτεί με πολλούς τρόπους την Ακροδεξιά και τις επικίνδυνες, για το λαό και τη νεολαία, αντιλήψεις της. Όλοι οι άλλοι την θυμούνται κάθε πέντε χρόνια πριν τις Ευρωεκλογές, για να την χρησιμοποιήσουν σαν βολικό «μπαμπούλα» και να ψαρέψουν ψήφους σε θολά νερά «προοδευτικότητας».

Όλο τον υπόλοιπο καιρό όμως τι κάνουν;

• Ξεπλένουν ο καθένας με τον τρόπο του τη βάρβαρη πολιτική καταστολής της ΕΕ σε βάρος των προσφύγων.
• Ψηφίζουν από κοινού και καταδικάζουν κάθε λαό που αντιστέκεται στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.
• Στηρίζουν και ενισχύουν φασιστικές συμμορίες τύπου Αζόφ στην Ουκρανία.
• Αθωώνουν τα φασιστικά εγκλήματα και τη ναζιστική ιδεολογία με την ανιστόρητη θεωρία των «δύο άκρων», που είναι και η επίσημη γραμμή της ΕΕ.

Επομένως, οι δυνάμεις της Ακροδεξιάς κάθε άλλο παρά μπορούν να τρομάξουν το σύστημα και την ΕΕ. Άλλωστε έχουν και αυτές στηρίξει τις πιο κομβικές αποφάσεις της. Αντίθετα, είναι ο βολικός αντίπαλος των άλλων συστημικών δυνάμεων, για να περνάει η πολιτική της ΕΕ ως δήθεν «προοδευτική».

Τις ακροδεξιές δυνάμεις και στη χώρα μας μπορεί να τις αποκαλύψει μόνο το ΚΚΕ. Δυνάμεις, για παράδειγμα, όπως ο Βελόπουλος, που μπορεί να κλείνουν σε όλες τις πτώσεις την πλουτοκρατία, που μιλούν λαϊκίστικα κοροϊδεύοντας τα λαϊκά στρώματα, με κηραλοιφές και την «Παναγιά την γκέισα», που πετούν και καμιά κορόνα ενάντια στο σύστημα, γενικά κι αφηρημένα, είναι τελικά πιο συστημικοί και από τους συστημικούς!

 

Αγαπητές φίλες και φίλοι.

Πολλές από τις δημοσκοπήσεις καταγράφουν πως πάνω από το 45% του ελληνικού λαού δηλώνει ότι στις Ευρωεκλογές θέλει να αποδοκιμάσει την ΕΕ. Σε όλους αυτούς, σε όλες αυτές, τους λέμε πως έχουν επιλογή: Το ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ! Με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ μπορεί να εκφράσει ο λαός μας και την αποδοκιμασία του και την αντίθεσή του και τον πόθο του για την πραγματική Ευρώπη των λαών.

Με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ μπορεί να αποδοκιμαστεί η ΕΕ των λόμπι, που είναι αναπόσπαστο κομμάτι της λειτουργίας της. Να πάρουν απάντηση όλες οι δυνάμεις που ξεπλένουν την ΕΕ, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και 
το ΠΑΣΟΚ που παρουσιάζουν την ΕΕ ως θεματοφύλακα και κριτή του κράτους δικαίου, των δικαιωμάτων, των ελευθεριών και της δημοκρατίας.

Ποια είναι η δημοκρατία της ΕΕ; Αξία της είναι η ίδια η δικτατορία των μονοπωλίων της. Είναι η καταστολή, οι τρομονόμοι ακόμα και στην τέχνη, ο δραστικός περιορισμός των λαϊκών ελευθεριών, των διαδηλώσεων και των απεργιών. Είναι ακόμα η απαγόρευση κομμουνιστικών κομμάτων και συμβόλων σε μια σειρά κράτη-μέλη της.

Με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ μπορεί να αποδοκιμαστεί η ΕΕ, αυτός ο γιγαντιαίος μηχανισμός φακελώματος, εμπορίας προσωπικών δεδομένων και παρακολούθησης των πάντων.

Και το πιο σημαντικό: Να ενισχυθεί η σιγουριά στο λαό μας πως τίποτα δε θα μείνει στο σκοτάδι. Θα το φέρνουν στο φως οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ οι οποίοι, όπως πάντα, θα αποκαλύπτουν, θα ενημερώνουν τον ελληνικό λαό για όλα όσα αντιλαϊκά, αντιδραστικά τού ετοιμάζουν. Γιατί οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ υπερασπίστηκαν πάντα τα εργατικά-λαϊκά δικαιώματα. Έγιναν η φωνή του λαού, γιατί το ΚΚΕ δεν έχει δεσμεύσεις από τους ομίλους και τα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Το ΚΚΕ ξεχωρίζει από το σωρό των χειροκροτητών, των απολογητών και των γιαλαντζί «διορθωτών» της ΕΕ. Γιατί οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ θα προειδοποιούν έγκαιρα και θα προετοιμάζουν τον εργαζόμενο λαό για κάθε επίθεση που οργανώνουν σε βάρος του. Τον προφυλάσσουν από τον αιφνιδιασμό, ώστε να έχει τη δυνατότητα να αντισταθεί, να διεκδικήσει και να οργανώσει την αντεπίθεσή του.

 

Ναι, αγαπητές φίλες και φίλοι.

Πάμε, λοιπόν, στους τρεις μήνες που ακολουθούν να δυναμώσουμε την αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ, στις κάλπες και στους δρόμους της διεκδίκησης!

Αυτό είναι που προέχει τώρα. Παρά τις επιμέρους απόψεις και επιφυλάξεις του καθενός και της καθεμιάς, τις οποίες εμείς ξέρετε ότι είμαστε πάντα ανοιχτοί να συζητάμε δημιουργικά και ταυτόχρονα να δρούμε από κοινού, χέρι-χέρι.

Πάμε να σηκώσουμε το ΚΚΕ ακόμα πιο ψηλά και για έναν ακόμα ιδιαίτερο λόγο που αφορά τις Ευρωεκλογές: Να στείλουμε από την Ελλάδα πανευρωπαϊκό μήνυμα ελπίδας και ενδυνάμωσης των αγώνων, με ένα ακόμα πιο δυνατό ΚΚΕ στην Ελλάδα και στην Ευρώπη!

Να φτάσει το μήνυμα δυνατό στις Βρυξέλλες και σε όλη την Ευρώπη. Να δώσει ηχηρό μήνυμα στους κυβερνώντες και σε όσους προσφέρουν συναίνεση σε αυτούς, ότι λαός και νεολαία είναι αποφασισμένοι να μην παραιτηθούν από τη διεκδίκηση των αναγκών τους. Ότι δε δέχονται άλλο πια να τους βλέπουν να θυσιάζονται οι ανάγκες αυτές για τα κέρδη των λίγων καπιταλιστών.

Θα δώσει μήνυμα αγωνιστικής αισιοδοξίας σε όλους τους λαούς της ΕΕ, που σε πολλές χώρες βρίσκονται και αυτοί στους δρόμους του αγώνα, ανησυχούν και προβληματίζονται για τα ίδια ζητήματα.

Θα είναι ένα γερό χαστούκι που θα φτάσει μέχρι τις Βρυξέλλες, εκεί, που μέσα σε κλειστές αίθουσες τα διάφορα κοράκια της Κομισιόν και τα λόμπι της ΕΕ μηχανορραφούν ενάντια στους λαούς για να κερδίζουν τα αφεντικά τους, οι μονοπωλιακοί όμιλοι.

Γιατί πλέον τελειώσανε τα ψέματα και οι αυταπάτες των κομμάτων της ΕΕ περί σύγκλισης, ευημερίας για όλους, εξασφάλισης δικαιωμάτων που δήθεν θα πρόσφερε στο λαό μας η συμμετοχή σε αυτήν την Ένωση των μονοπωλίων.

Τώρα λοιπόν, στέλνουμε αγωνιστικό μήνυμα μαχητικής αισιοδοξίας στην Ελλάδα και σ’ όλη την Ευρώπη, για να ενισχυθεί η πάλη για ανασύνταξη του εργατικού και λαϊκού κινήματος σε κάθε χώρα.

Με ΚΚΕ πολύ πιο δυνατό για πανευρωπαϊκή αντεπίθεση! Σπάμε τα δεσμά της ΕΕ!

Για την Ελλάδα και την Ευρώπη του σοσιαλισμού, την Ευρώπη των εργατών, των αγροτών, των λαών! Στην ΕΕ της σημερινής βαρβαρότητας, στέλνουμε το κατάλληλο μήνυμα: Πιο δυνατό ΚΚΕ – πιο μαζικοί αγώνες αντεπίθεσης για το δίκιο των λαών!