Η τελική ευθεία προς τις ευρωεκλογές, αλλά και όσα έχουν ήδη συμβεί μετά από αυτές, επιβεβαίωσαν τη σημασία να ψηφίσουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα με το βλέμμα στην επόμενη μέρα. Η ενίσχυση των ποσοστών του ΚΚΕ και στην κάλπη των ευρωεκλογών, όπως τονίζει στην Ανακοίνωσή της η ΚΕ του ΚΚΕ, δείχνει ότι:

«Σταθεροποιείται και ενισχύεται ένα ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, που υλοποιεί σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, της ΕΕ, που ένα τμήμα του εκφράζεται με άνοδο του κύρους και συμπόρευση με το ΚΚΕ, με απεγκλωβισμό εργατικών-λαϊκών δυνάμεων από τα αστικά κόμματα που, παρά τις επιμέρους διαφωνίες και τον ανταγωνισμό τους για τη διακυβέρνηση, κινούνται στην ίδια γενική πολιτική γραμμή σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, την ανάπτυξη της καπιταλιστικής κερδοφορίας στη γραμμή ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ.»

Αυτό είναι το θετικό στοιχείο μέσα στο συνολικά αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που από την επόμενη μέρα κιόλας των ευρωεκλογών αποτυπώθηκε με νέα όξυνση της αντιλαϊκής επίθεσης, επιτάχυνση της πολεμικής προετοιμασίας σε ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, κλιμάκωση των πολεμικών εστιών που είναι σε εξέλιξη στην ευρύτερη περιοχή, με τη γενίκευση του πολέμου να έρχεται με γρήγορα βήματα όλο και πιο κοντά.

Η επόμενη μέρα είναι ήδη εδώ.

Είναι εδώ η επιτάχυνση των αντιδραστικών σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ ενόψει της 75ης Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ που θα πραγματοποιηθεί στις 9-10 Ιούλη στην Ουάσινγκτον. Σχεδιασμοί που περιλαμβάνουν την ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, την επιτάχυνση της «πολεμικής μετατροπής» της οικονομίας της ΕΕ και με το βλέμμα στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της Κίνας.

Οι εξελίξεις στα πολεμικά μέτωπα σηματοδοτούν ακόμα μεγαλύτερη κλιμάκωση, με επικίνδυνες για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής προεκτάσεις. Στον πόλεμο ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και Ρωσίας στην Ουκρανία, πρόσφατα οι ΗΠΑ αποφάσισαν να στείλουν κατά προτεραιότητα πυραύλους Patriot και άλλους πυραύλους (NASAMS) στην Ουκρανία, αντί για τις χώρες για τις οποίες είχαν δρομολογηθεί, ενώ είναι σε εξέλιξη η συζήτηση που είχε ξεκινήσει πριν τις ευρωεκλογές, για αποστολή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς και για απευθείας αποστολή ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων στο πεδίο των μαχών απέναντι στη Ρωσία. Στη συζήτηση αυτήν πρωτοστάτησε η κυβέρνηση Μακρόν, που προωθεί την αποστολή Γάλλων εκπαιδευτών στην Ουκρανία, ενώ και ο υποψήφιος πρωθυπουργός της Ακροδεξιάς Μπορντελά συμφωνεί με την ενίσχυση της στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, διατηρώντας επιφυλάξεις για την αποστολή στρατευμάτων και πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.

Επίσης, μετά και από την τελευταία σύνοδο των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ στις 30-31 Μάη, εκτός του ότι μετατέθηκαν για τη Σύνοδο Κορυφής του Ιούλη οι αποφάσεις για την ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στον πόλεμο στην Ουκρανία, ενισχύθηκε η συζήτηση ακόμα και για τη χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων. Οι αποφάσεις του ΝΑΤΟ για αποστολή F-16 στην Ουκρανία συνοδεύτηκαν από τις αντιδράσεις της Ρωσίας ότι τα θεωρεί πυρηνική απειλή, με δεδομένο ότι μπορούν να φέρουν πυρηνικές κεφαλές. Αλλά και σε πρόσφατες δηλώσεις του ο ΓΓ του ΝΑΤΟ Γ. Στόλτενμπεργκ παραδεχόταν ότι το ΝΑΤΟ θέτει σε ετοιμότητα περισσότερα πυρηνικά όπλα «ενόψει της αυξανόμενης απειλής από τη Ρωσία και την Κίνα». Ταυτόχρονα, έχουν εκτοξευτεί οι δαπάνες για πυρηνικό εξοπλισμό, με εκθέσεις να αναφέρουν ότι τα εννέα κράτη που διαθέτουν πυρηνικό οπλοστάσιο δαπάνησαν συνολικά την περασμένη χρονιά 85 δισ. ευρώ για εκσυγχρονισμό και ανάπτυξη νέου πυρηνικού εξοπλισμού.

Αντίστοιχα, συνεχίζεται και η εγκληματική επίθεση του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ στην Παλαιστίνη. Η σφαγή από τον ισραηλινό στρατό στη Ράφα και σε προσφυγικούς καταυλισμούς στη Νότια Γάζα έχει αφήσει πίσω της ήδη περίπου 40.000 νεκρούς, στην πλειοψηφία τους γυναίκες και παιδιά, από την αρχή του πολέμου στην Παλαιστίνη. Στα βόρεια σύνορα του Ισραήλ, καθώς ο πόλεμος μαίνεται στη Γάζα, μια άλλη μάχη εκτυλίσσεται που έχει ενταθεί τις τελευταίες βδομάδες, μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου. Εκτός από το θάνατο αμάχων στο Ισραήλ και στο Λίβανο, περισσότεροι από 150.000 άνθρωποι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους κατά μήκος των συνόρων, εντείνοντας την ανησυχία πως μετά το αιματοκύλισμα που έχει προκαλέσει στη Γάζα το ισραηλινό κράτος-δολοφόνος θα εξαπολύσει επίθεση στο Λίβανο, ενώ τους σοβαρούς κινδύνους για τους λαούς της περιοχής από τη στρατιωτική συνεργασία με το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ και την εμπλοκή στους ΝΑΤΟϊκούς σχεδιασμούς αναδεικνύουν οι προειδοποιήσεις της Χεζμπολάχ προς την κυπριακή κυβέρνηση, ότι θα θεωρηθεί ότι έχει εμπλακεί στον πόλεμο εφόσον επιτρέψει το άνοιγμα κυπριακών αεροδρομίων και βάσεων στον ισραηλινό στρατό.

Οι προειδοποιήσεις αυτές σηματοδοτούν τους κινδύνους για όλους τους λαούς της περιοχής, ανάμεσά τους και της Ελλάδας, η οποία πρωτοστατεί όχι μόνο στη στήριξη του Ισραήλ αλλά και των δολοφονικών σχεδίων ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή. Η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να αυξάνει την εμπλοκή της χώρας σε όλα τα πολεμικά μέτωπα στην περιοχή: Από τη μεταφορά μυστικού οπλισμού από την Αλεξανδρούπολη, μέχρι την περαιτέρω επέκταση της αμερικανικής βάσης στη Σούδα και την αποστολή νέας φρεγάτας για την επιχείρηση ASPIDES στην Ερυθρά Θάλασσα, καθιστώντας τη χώρα άμεσο στόχο αντιποίνων, εκτοξεύοντας τα πολεμικά κονδύλια που πληρώνει ο λαός για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ.

Πυρετωδώς εξελίσσονται και οι διεργασίες στο ευρασιατικό στρατόπεδο. Η περιοδεία του Προέδρου της Κίνας Σι Τζιπίνγκ πριν τις ευρωεκλογές σε Γαλλία, Σερβία και Ουγγαρία, αλλά και η πρώτη επίσκεψη του Προέδρου της Ρωσίας Β. Πούτιν στη Βόρεια Κορέα τις προηγούμενες μέρες και οι συμφωνίες αμοιβαίας συνδρομής σε περίπτωση επίθεσης, όπως και η επίσκεψη στη συνέχεια στο Βιετνάμ, σηματοδοτούν την περαιτέρω ενίσχυση του υπό διαμόρφωση ευρασιατικού στρατοπέδου.

Τα παραπάνω εξελίσσονται σε συνθήκες που εντείνονται οι δυσκολίες διαχείρισης στις καπιταλιστικές οικονομίες της ΕΕ. Αυτό αποτυπώθηκε γλαφυρά και στην ανακοίνωση της Κομισιόν, με βάση την οποία ξεκινάει για 6 χώρες –ανάμεσά τους η Γαλλία (της οποίας έχει ήδη υποβαθμιστεί το αξιόχρεο) και η Ιταλία– η λεγόμενη «διαδικασία υπερβολικού ελλείμματος». Η διαδικασία προβλέπει (επί ποινή μείωσης της χρηματοδότησης) διαρθρωτικές αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις» και την υποχρέωση των κρατών-μελών να παρουσιάσουν σχετικό «σχέδιο δράσης» προκειμένου το δημοσιονομικό έλλειμμα να μην υπερβαίνει το 3% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) και το δημόσιο χρέος να μην υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ, ή τουλάχιστον να μειώνεται με «ικανοποιητικό» ρυθμό, απαιτώντας νέες θυσίες από τους λαούς. Αναδεικνύεται ότι το βαθύτερο πρόβλημα της καπιταλιστικής οικονομίας, αυτό της υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου, η οποία οδηγεί στην κρίση, δε λύνεται με τα «γιατροσόφια» που επιστρατεύουν, όπως τα τεράστια πακέτα ενίσχυσης των επιχειρηματικών ομίλων που στην πραγματικότητα οξύνουν τα αδιέξοδα. Σ’ αυτό το έδαφος ενισχύεται και η συζήτηση για μετατροπή της οικονομίας της ΕΕ σε «πολεμική οικονομία» προκειμένου να βρεθεί διέξοδος στην υπερσυσσώρευση.

Έτσι, την επόμενη μέρα των ευρωεκλογών είναι εδώ τόσο οι επικίνδυνοι σχεδιασμοί εντός ΕΕ, όσο και τα «παζάρια» για τα κορυφαία αξιώματα στην ΕΕ, όπως αποτυπώθηκαν στην Άτυπη Σύνοδο Κορυφής που πραγματοποιήθηκε στις 17 Ιούνη στις Βρυξέλλες. Την ίδια στιγμή, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών επιτάχυνε μια σειρά διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα διάφορων κρατών-μελών της ΕΕ, ενδεικτικές όχι μόνο των σφοδρών αντιθέσεων στο εσωτερικό των αστικών τάξεων, αλλά και της επιδίωξης να εγκλωβιστεί η λαϊκή δυσαρέσκεια στα γνωστά ψευτοδιλήμματα που παρουσιάζονται με νέα περιβολή. Έτσι, γενικά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών πυροδότησε ξανά τη συζήτηση για την ανάγκη «αντιμετώπισης της Ακροδεξιάς».

Στη Γαλλία, μετά την προκήρυξη εκλογών από τον Ε. Μακρόν στο έδαφος της εκλογικής ήττας της 9ης Ιούνη, παρουσιάστηκε ως «λύση», από τη γνωστή πρόθυμη να αναλαμβάνει τη «βρόμικη» δουλειά σοσιαλδημοκρατία, η συγκρότηση ενός «νέου Λαϊκού Μετώπου». Φυσικά απαρτίζεται από δυνάμεις με δεδομένη και διακηρυγμένη τη συμφωνία τους με τους αντιδραστικούς στόχους της ΕΕ. Άλλωστε ως υποψήφιος πρόεδρος του εν λόγω συνασπισμού ανέλαβε ο πρώην Πρόεδρος Φρ. Ολάντ. Αλλά και το κόμμα της Μ. Λεπέν, όσο πλησιάζουν οι κάλπες της 30ής Ιούνη, σπεύδει να «καθησυχάσει» το γαλλικό κεφάλαιο, δίνοντας εκ των προτέρων διαπιστευτήρια για τη συνέχιση της αντιλαϊκής επίθεσης.

Στη Γερμανία, η ήττα του κυβερνητικού συνασπισμού (σοσιαλδημοκρατών, φιλελεύθερων, πράσινων) έχει επιταχύνει τη συζήτηση για ευρύτερες αλλαγές (με ή χωρίς πρόωρες εκλογές) ακόμα και σε επίπεδο καγκελαρίας, στο έδαφος του υψηλού πληθωρισμού και της επιβράδυνσης της βιομηχανικής παραγωγής που προμηνύουν την εκδήλωση της κρίσης στην ισχυρότερη καπιταλιστική οικονομία της ΕΕ, ενώ στην Ιταλία ενισχυμένες δυνάμεις κατέγραψε το κόμμα της ακροδεξιάς πρωθυπουργού Τζ. Μελόνι, η οποία στηρίζει πλήρως τις στρατηγικές επιλογές του ευρωατλαντικού στρατοπέδου, όπως την έγκριση των στρατιωτικών πακέτων για την Ουκρανία, και συμμετέχει ενεργά στα παζάρια για την επόμενη μέρα της ΕΕ. Άλλωστε η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, νυν πρόεδρος της Κομισιόν και εκ νέου υποψήφια, αποφάνθηκε ότι «δεν είναι και τόσο ακροδεξιά η Μελόνι», επιβεβαιώνοντας τα παζάρια προκειμένου να αποσπάσει τη στήριξη για την επανεκλογή της.

Η συζήτηση για την άνοδο της Ακροδεξιάς στην Ευρώπη και την ανάγκη ενίσχυσης των λεγόμενων «προοδευτικών δυνάμενων» και της σοσιαλδημοκρατίας είναι αποπροσανατολιστική και επικίνδυνη για τον εγκλωβισμό του εργατικού-λαϊκού κινήματος.

Οι δυνάμεις όμως της σοσιαλδημοκρατίας όχι απλά δεν είναι «επαρκείς αντίπαλοι» της Ακροδεξιάς, αλλά συγκαταλέγονται ανάμεσα στους βασικούς ενόχους για την ενίσχυση αυτών των κομμάτων.

Είναι οι δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας σε Ελλάδα και Ευρώπη, μαζί με τα φιλελεύθερα κόμματα, που προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική των κατευθύνσεων της ΕΕ, των ματωμένων πλεονασμάτων και των προαπαιτούμενων του Ταμείου Ανάκαμψης που συνθλίβουν τα δικαιώματα των εργαζόμενων, στρώνοντας το έδαφος δημαγωγίας και εγκλωβισμού συνειδήσεων από τις λεγόμενες «ακροδεξιές» δυνάμεις.

Τα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας που ηγούνται στην πολεμική προετοιμασία της ΕΕ, στην προώθηση των στρατιωτικών σχεδιασμών του ΝΑΤΟ και της εμπλοκής στον πόλεμο, δίνουν το άλλοθι στις δυνάμεις της Ακροδεξιάς να παρουσιάζονται σήμερα ως δήθεν «φιλειρηνικές» δυνάμεις.

Η σοσιαλδημοκρατία ήταν και είναι ο κατεξοχήν φορέας του αντικομμουνισμού, του αντισοβιετισμού και της αντιδραστικής θεωρίας της ΕΕ που εξισώνει το φασισμό με τον κομμουνισμό. Είναι αυτές οι δυνάμεις που έχουν βρεθεί στα αστικά κοινοβούλια να χειροκροτούν πρώην στελέχη των Ναζί και μέλη των φασιστικών ταγμάτων Αζόφ.

Γι’ αυτό και πρόκειται για «κροκοδείλια δάκρυα» με σκοπό την εξαπάτηση των εργαζομένων και του λαού. Στόχευσή τους είναι να δημιουργηθούν τα γνωστά εκβιαστικά διλήμματα «Ακροδεξιάς - προοδευτικών δυνάμεων», που θα κρύβουν ότι στον πυρήνα της πολιτικής και των δύο βρίσκεται η προώθηση των συμφερόντων αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος που ονομάζεται καπιταλισμός. Την ίδια στιγμή, θα φτιάχνουν ένα βολικό αντίπαλο για το σύστημα, ώστε να παρουσιάζεται ως «προοδευτική» η αντιδραστική πολιτική της σοσιαλδημοκρατίας.

Οι εθνικιστικές θέσεις αυτών των δυνάμεων για τη Βόρεια Μακεδονία και την Τουρκία λειτουργούν ως ένα εύκολο σκιάχτρο για να ενισχύονται στις λαϊκές συνειδήσεις ως σωστές επιλογές τόσο η ΝΑΤΟϊκή Συμφωνία των Πρεσπών (για την οποία είναι περήφανοι ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά, όσο και οι δυνάμεις φυσικά γύρω από τον Α. Τσίπρα), όσο και μια ενδεχόμενη μελλοντική ιμπεριαλιστική συμφωνία συνεκμετάλλευσης του Αιγαίου. Στην αναχρονιστική τους ανάλυση για την οικογένεια, τις ανθρώπινες σχέσεις και το σεξουαλικό προσανατολισμό δίνεται ως δήθεν απάντηση η ακόμα μεγαλύτερη προώθηση της επίσης βαθιά αντιδραστικής θεωρίας του «κοινωνικού φύλου» και των «πολλαπλών ταυτοτήτων».

Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών επιτάχυνε τις εξελίξεις και στη σοσιαλδημοκρατία, προκειμένου να ανασυγκροτηθεί ο έτερος πόλος της αστικής διακυβέρνησης για να εξασφαλιστεί η σταθερότητα που απαιτεί η υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου, ο εγκλωβισμός της αυξανόμενης λαϊκής δυσαρέσκειας. Ο Στ. Κασσελάκης δηλώνει ότι επιθυμεί να ηγηθεί της σύμπλευσης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ, ενώ τις απομακρύνσεις στελεχών από το ΣΥΡΙΖΑ 
σχολιάζει θετικά η Ζ. Κωνσταντοπούλου ως προς το ενδεχόμενο συνεργασίας μαζί του. Αντίστοιχα, στο ΠΑΣΟΚ, συνεχίζεται η αμφισβήτηση της ηγεσίας Ανδρουλάκη από στελέχη όπως οι Χ. Δούκας και Π. Γερουλάνος, ενώ δεν αποκλείουν και τη συνεργασία ούτε με το ΣΥΡΙΖΑ, ούτε με τη Νέα Αριστερά. Αντίστοιχα, στην πρόσφατη παρέμβασή του ο Α. Τσίπρας, έχοντας δίπλα του τον Γ. Παπανδρέου, εκτός της υπεράσπισης της ΝΑΤΟϊκής συμφωνίας των Πρεσπών, δήλωσε παρών για την ηγεσία της ευρύτερης Κεντροαριστεράς.

Πυρήνας όλων είναι η επαναφορά των γνωστών χρεοκοπημένων διλημμάτων περί ενότητας των «προοδευτικών δυνάμεων ενάντια στη ΝΔ», παρουσιάζοντας ότι δήθεν μπορεί να υπάρχει εναλλακτική φιλολαϊκή πολιτική χωρίς σύγκρουση με τις δεσμεύσεις της ΕΕ και τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου.

Στην ουσία όμως ταυτίζονται στη στρατηγική τους κατεύθυνση –παρά τις όποιες επιμέρους φυσικά διαφορές τους– με τη ΝΔ, γιατί όλοι στον πυρήνα της πολιτικής τους έχουν την υπεράσπιση αυτού του σάπιου συστήματος, του καπιταλισμού, των στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου, υπερασπίζονται τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες της ΕΕ και του ΝΑΤΟ που μας οδηγούν σε εμπλοκή σε πολέμους.

Εξάλλου, αυτή η στρατηγική σύμπλευση της σοσιαλδημοκρατίας, της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του κεφαλαίου είναι ένας παράγοντας που δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να προχωρά χωρίς δισταγμό το αντιλαϊκό της έργο, ερμηνεύοντας την απώλεια σχεδόν ενός εκατομμυρίου ψήφων δήθεν ως «μήνυμα για περισσότερες μεταρρυθμίσεις». Την ίδια στιγμή, ο λαός παραμένει εκτεθειμένος, από τον καύσωνα μέχρι τις πυρκαγιές, με την κυβέρνηση να περιορίζεται στην επίκληση της ατομικής ευθύνης και στα μηνύματα του «112», αφού είναι «μη επιλέξιμο» κόστος για το αστικό κράτος η προστασία της ανθρώπινης ζωής. Ενώ η κυβέρνηση προχωράει και άλλα εγκλήματα σε βάρος του λαού, όπως η υπερψήφιση της κατάπτυστης τροπολογίας για τη ΛΑΡΚΟ, αλλά και όσα έπονται, όπως οι νέες αντιδραστικές αλλαγές για την «εξωστρέφεια» του αγροτοδιατροφικού τομέα, η επέκταση της ιδιωτικής ασφάλισης έναντι φυσικών καταστροφών, το νέο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων με δισ. ευρώ για τους μεγάλους ομίλους, η περαιτέρω απλοποίηση των αδειοδοτήσεων στον τουρισμό και μέτρα για την αύξηση της παραγωγικότητας στον κρατικό μηχανισμό, με κριτήριο την καλύτερη προσαρμογή στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, από την επόμενη μέρα των ευρωεκλογών είναι εδώ και οι μεγάλοι αγώνες του εργατικού-λαϊκού κινήματος. Από το συγκλονιστικό αγώνα των εργατών της ΛΑΡΚΟ που συνεχίζεται ακλόνητος, την πάλη για την προστασία της λαϊκής περιουσίας και του δασικού πλούτου από τις πυρκαγιές, μέχρι την πάλη ενάντια στα δολοφονικά σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, όπου με την αποφασιστική στάση του σωματείου ΕΝΕΔΕΠ, των λιμενεργατών της COSCO, αποτράπηκε ο κατάπλους στο λιμάνι του Πειραιά και η ξεφόρτωση πολεμικού υλικού για τη στήριξη του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ που σφαγιάζει τον παλαιστινιακό λαό.

Αυτήν την επόμενη μέρα και τη σημασία της προετοιμασίας, της ασίγαστης πάλης του εργατικού-λαϊκού κινήματος ώστε να προβάλλεται η πραγματικά φιλολαϊκή διέξοδος, ο άλλος δρόμος ανάπτυξης προς όφελος των εργατικών-λαϊκών αναγκών, ο σοσιαλισμός, απέναντι συνολικά στην πολιτική και στο σύστημα που απαιτεί νέες θυσίες, που εγκυμονεί νέους, μεγαλύτερους κινδύνους για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, επιδιώκει να φωτίσει το παρόν τεύχος της ΚΟΜΕΠ που περιλαμβάνει:

– Την Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών της 9ης Ιούνη 2024.

Τη συνέχεια του αφιερώματος της ΚΟΜΕΠ για τα 100 χρόνια από το θάνατο του Λένιν με:

– Ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα σε εκδήλωση στην Έδρα της ΚΕ του ΚΚΕ, όπου τονίζεται η τεράστια συνεισφορά του Β. Ι. Λένιν και η σημασία της επαναστατικής κοσμοθεωρίας για τη χάραξη της επαναστατικής στρατηγικής μέσα από την πείρα της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης. Αναδεικνύεται η συνεχής προσπάθεια του ΚΚΕ να μελετά και να αναπτύσσει την επαναστατική κοσμοθεωρία, τα βασικά συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική επανάσταση και οικοδόμηση στην ΕΣΣΔ, την αναγκαιότητα και επικαιρότητα του σοσιαλισμού στον 21ο αιώνα.

– Άρθρο του Κωστή Μπορμπότη, μέλους της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο: «Διδάγματα από την ταξική πάλη στη Γερμανία, 1918-1923» (Μέρος Α΄). Στο πρώτο μέρος αυτού του άρθρου αναδεικνύεται το ιστορικό πλαίσιο και αποκαλύπτονται βαθύτερα οι αιτίες για τον προδοτικό ρόλο της γερμανικής σοσιαλδημοκρατίας. Φωτίζονται ακόμα περισσότερο οι δυσκολίες μέσα στις οποίες η επαναστατική πρωτοπορία κλήθηκε να διαμορφώσει στρατηγική την περίοδο του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά και τα χρόνια που ακολούθησαν, καθώς επίσης και ζητήματα που βρίσκει μπροστά του το κομμουνιστικό κίνημα και στη συνέχεια, όπως οι σχέσεις με τη σοσιαλδημοκρατία, το ζήτημα των «εργατικών κυβερνήσεων» κ.ο.κ.

Αφιέρωμα για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο με:

– Ομιλία του Μάκη Παπαδόπουλου, μέλους του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο: «Η Ελλάδα ως εμπορική, ενεργειακή και στρατιωτική πύλη του ευρωατλαντισμού. Το παράδειγμα της Αλεξανδρούπολης». Τονίζεται ο ρόλος της Αλεξανδρούπολης ως ορμητηρίου πολεμικών επιχειρήσεων, που σηματοδοτεί την εμπλοκή της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην περιοχή. Αναδεικνύεται η βαθύτερη εμπλοκή της Ελλάδας στον «ενεργειακό και εμπορικό πόλεμο» που διεξάγεται στην ευρύτερη περιοχή, ανάμεσα στον ευρωατλαντικό και στον ευρασιατικό άξονα. Γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στις αιτίες που οδηγούν στην ΕΕ της πολεμικής οικονομίας και γενικότερα στην κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου.

– Άρθρο του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ με θέμα: «Για τον πόλεμο στη Μέση Ανατολή». Το άρθρο αναδεικνύει τη συνεχιζόμενη σφαγή από το κράτος-δολοφόνο του Ισραήλ απέναντι στον παλαιστινιακό λαό, την επικίνδυνη κατάσταση για τους λαούς της ευρύτερης περιοχής με βάση τις εξελίξεις, τις διεργασίες και τις αντιθέσεις σε διεθνές και περιφερειακό επίπεδο. Αποδομεί βασικά αστικά και οπορτουνιστικά επιχειρήματα σχετικά με αυτόν τον πόλεμο, αποτυπώνει τους κινδύνους γενίκευσης της πολεμικής σύγκρουσης σε συνδυασμό με την ιμπεριαλιστική σύγκρουση στην Ουκρανία. Αναδεικνύει τα καθήκοντα των κομμουνιστών στη σημερινή συγκυρία.

Την ενότητα Οικονομία - Πολιτική:

– Δημοσιεύεται η παρέμβαση του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ, με τίτλο: «Διαχρονικές εμπειρίες και συμπεράσματα της πάλης του ΚΚΕ ενάντια στο φασισμό», στα πλαίσια της συνάντησης της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη στις 11 Μάη. Αναδεικνύει την προσπάθεια από τα αστικά επιτελεία σε όλη την ΕΕ να υψωθούν ξανά τα χρεοκοπημένα διλήμματα περί «ανόδου της Ακροδεξιάς» και «ανάγκης προοδευτικής διακυβέρνησης για την αντιμετώπισή της». Μέσα από την ιστορική πείρα αποκαλύπτεται ο πραγματικός χαρακτήρας του φασισμού, ο αντιδραστικός ρόλος της σοσιαλδημοκρατίας και του οπορτουνισμού. Τονίζεται η σημασία της ΕΣΣΔ στη μάχη κατά του φασισμού, αναδεικνύεται η σύγχρονη πείρα του ΚΚΕ απέναντι στο φασισμό και το σύστημα που τον γεννά.

– Άρθρο των Ρίζου Μαρούδα και Γιάννη Τσιούτρα, μελών της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα: «Εκτίμηση των αγροτικών κινητοποιήσεων Δεκέμβρη 2023 - Φλεβάρη 2024». Το άρθρο αναδεικνύει τη σημασία των κινητοποιήσεων με τη μεγαλύτερη μαζικότητα και διάρκεια τα τελευταία χρόνια. Αναδεικνύει τις αιτίες, τη δράση των άλλων δυνάμεων και την προσπάθειά τους να εμποδίσουν ή να αποπροσανατολίσουν τους αγώνες, να αθωώσουν την ΕΕ και την ΚΑΠ. Στέκεται στα μπλόκα της Θεσσαλίας, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας, στους βασικούς σταθμούς των κινητοποιήσεων, αλλά και στα βασικά συμπεράσματα όλης αυτής της περιόδου. Αναδεικνύει τη σημασία της παρέμβασης του Κόμματος και του οργανωμένου αγροτικού κινήματος.

Τέλος, στο παρόν τεύχος δημοσιεύονται τα Κομματικά Ντοκουμέντα από 19.4.2024 μέχρι 11.6.2024.