Η οικονομική καπιταλιστική κρίση βαθαίνει. Δυναμώνουν οι αντιθέσεις μέσα στην αστική τάξη, βαθαίνουν οι αντιθέσεις και οι ανταγωνισμοί μέσα στην ΕΕ και διεθνώς ανάμεσα στα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα και μπλοκ δυνάμεων. Μπορεί να δημιουργηθεί μεγαλύτερη αστάθεια στο αστικό πολιτικό σύστημα. Ηδη μετά την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γ. Παπανδρέου είχαμε τη δημιουργία της τρικομματικής κυβέρνησης υπό τον τραπεζίτη Λ. Παπαδήμο, με συμμετοχή ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. Ακολούθησαν ορισμένες διαταραχές σε αυτή την κυβέρνηση με την αποχώρηση του ΛΑ.Ο.Σ., με τη συμμετοχή πλέον μόνο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, με την παραίτηση κάποιων κυβερνητικών στελεχών. Στη συνέχεια, οι διαγραφές βουλευτών ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, επειδή δεν υπερψήφισαν το Μνημόνιο στη Βουλή (12 Φλεβάρη), υποδηλώνουν τάση αποσταθεροποίησης των δυο αστικών κυβερνητικών κομμάτων που βρίσκεται σε εξέλιξη.
Εμφανίζονται και πριμοδοτούνται νέα κόμματα, όπως η ΔΗΜΑΡ του Φ. Κουβέλη, που στόχο έχουν να μαζέψουν τις φτερούγες που διαφοροποιούνται από τα δυο αστικά κόμματα, χωρίς όμως να αλλάζει η βασική γραμμή πλεύσης και η στήριξη του συστήματος. Μετεκλογικά μπορεί να εκφραστεί και σε κυβερνητικό επίπεδο, με νέες αστικές κυβερνήσεις συνεργασίας, ακόμα και με τις «αριστερές» πρόθυμες εφεδρείες τους, εντείνοντας την κινδυνολογική προπαγάνδα με τρομοκρατία κλπ.
Το Κόμμα, με την ανάλογη δράση του στο εργατικό και λαϊκό κίνημα, οφείλει να είναι έτοιμο σε κάθε περίπτωση όξυνσης της κατάστασης, όταν νέες μάζες βγαίνουν στο δρόμο, ιδιαίτερα στην περίπτωση ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας ή και αποβολής της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, με συνολική στάση στις πληρωμές, αδυναμία πληρωμής μισθών, συντάξεων, αν πολλαπλασιαστούν δραματικά οι απολύσεις, δρομολογηθούν έκτακτα μέτρα στις επιχειρήσεις κλπ. Τέτοια κατάσταση μπορεί και πρέπει να οδηγήσει σε γενικευμένη λαϊκή δράση με ανεβασμένες μορφές, ακόμα και με πρωτόγνωρες μορφές πάλης. Ταυτόχρονα το Κόμμα και αντίστοιχα το κίνημα πρέπει να προετοιμάζονται και για την περίπτωση παραπέρα έντασης της κρατικής καταστολής, διώξεων σε βάρος του λαού, των πρωτοπόρων στους χώρους δουλειάς.
Καθήκον μας είναι να τεθούμε επικεφαλής του αγώνα, της πάλης, του περιεχομένου της, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε συνοικία πόλης, σε κάθε χωριό. Ο ταξικός αντίπαλος προετοιμάζεται, παίρνει μέτρα.
Η αστική τάξη και τα κόμματά της μπορεί να καταφύγουν σε σχετικά πρωτόγνωρα μέτρα, προκειμένου να αποτρέψουν αυθόρμητες ή και οργανωμένες αντιδράσεις, με απαγόρευση συγκεντρώσεων, με εκτεταμένη χρήση της προβοκάτσιας και μέσα από τις γραμμές του κινήματος ώστε να το χτυπήσουν, αν δεν κατορθώσουν να το αναχαιτίσουν. Φορείς της καπιταλιστικής εξουσίας μπορεί να ζητήσουν έξωθεν βοήθεια με μηχανισμούς που έτσι κι αλλιώς προβλέπονται από την ΕΕ, είτε με αστυνομικούς είτε με στρατιωτικούς ή και να χρησιμοποιήσουν στρατιωτικές δυνάμεις μέσα στην Ελλάδα, πράγμα που επίσης προβλέπεται από νόμους που έχουν ψηφιστεί και στην ελληνική βουλή.
Βρίσκουν πρόθυμους συμμάχους και από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, το κόμμα του Καρατζαφέρη, της Μπακογιάννη, αλλά και από ένα τμήμα του οπορτουνιστικού χώρου. Από την άλλη μεριά επίσης, οι λεγόμενες «εξωκοινοβουλευτικές» «αντιεξουσιαστικές» δυνάμεις, διάτρητες σε μηχανισμούς της αστικής εξουσίας, συνεχίζουν να παίζουν στο σχέδιο της λαϊκής δήθεν παρέμβασης, μιμούμενες το μοντέλο αντίδρασης στην Αργεντινή ή με μορφές δράσης που θυμίζουν το Δεκέμβρη του 2008. Νέα πρόβα αποτέλεσε το χτύπημα των μεγαλειωδών διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας την Κυριακή 12 Φλεβάρη, με επιτελικό σχεδιασμό και σε αγαστή συνεργασία ΜΑΤ - κουκουλοφόρων, με στόχο να εμποδίσουν τους εργαζόμενους να φτάσουν στην πλατεία Συντάγματος, αλλά και να συκοφαντηθεί η συμμετοχή στον αγώνα με τις εκτεταμένες καταστροφές που προκάλεσαν.
Καθόλου δεν πρέπει να υποτιμηθεί ο παράγοντας του αυθόρμητου των λαϊκών μαζών, με την έννοια ότι υπάρχει το έδαφος να εκφραστεί μαζικά η αγανάκτηση του κόσμου, δυνάμεων χωρίς ταξική πείρα και ωριμότητα πάλης, αλλά που υπό την πίεση των νέων δυσβάστακτων συνθηκών ζωής τους εγκαταλείπουν τη στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής, την εναλλαγή στήριξης μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Ως Κόμμα πρέπει να είμαστε κάθε ώρα, κάθε στιγμή μπροστά. Να υπερασπιστούμε το λαό, διεκδικώντας πληρωμή μισθών, συντάξεων, διάφορων παροχών που χρωστάει το κράτος, σε συνδυασμό με κήρυξη στάσης πληρωμών από το λαό σε ό,τι αφορά δόσεις δανείων πάσης φύσεως, λογαριασμούς σε ΔΕΗ, ΟΤΕ ή χρηματικές εισφορές σε παιδικούς σταθμούς, διόδια κλπ., απαίτηση παραγραφής τραπεζικών και άλλων χρεών λαϊκών νοικοκυριών κ.ά.
Ο στόχος μας να είναι να ωθήσουμε τα πράγματα προς τα εμπρός, προς την κατεύθυνση του στρατηγικού μας σκοπού, χωρίς να αποσπόμαστε από το σημερινό συσχετισμό δυνάμεων που -αν και βρίσκεται σε δυναμική εξέλιξη- ακόμα δεν έχει ποιοτικά αλλάξει, δεν έχει οδηγήσει σε μια κατάσταση «ισορροπίας» μεταξύ της αστικής και της εργατικής τάξης, δηλαδή κατάσταση στην οποία έχει υποχωρήσει η υπεροχή της πρώτης.
Ο πολιτικός μας στόχος έχει προσδιοριστεί ως δράση που προκαλεί ρήγματα στο πολιτικό σύστημα, στην αντίληψη του ευρωμονόδρομου, ως μεταστροφή ενός τμήματος των μαζών προς την ενεργοποίηση, οργάνωση, πάλη για ανατροπή του συσχετισμού, για ενίσχυση και συμπαράταξη με το ΚΚΕ και τους μαζικούς φορείς, τα κινήματα που βρίσκονται κάτω από τη θετική πολιτική επιρροή της αντιμονοπωλιακής-αντικαπιταλιστικής γραμμής του Κόμματος. Ταυτόχρονα, αυτά τα όποια πιθανά ρήγματα δημιουργηθούν, να σταθεροποιηθούν, να δημιουργηθούν προϋποθέσεις μη ενσωμάτωσης.
Ηδη μετράμε αρκετά αποτελέσματα σε όλα αυτά, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες και τις υποκειμενικές μας αδυναμίες. Να δουλέψουμε πιο αποφασιστικά, πιο αποτελεσματικά, σε όλους τους κρίκους, πρώτα απ’ όλα στην ΚΟΒ, με στόχο -κάτω από τη δυναμική των εξελίξεων- την απότομη αλλαγή του συσχετισμού. Αυτή να εκφραστεί και σε επίπεδο συνειδήσεων με ακόμα μεγαλύτερη αποδοχή της γραμμής του ΚΚΕ για σύγκρουση-ανατροπή, με ανάλογα οργανωμένα και μάχιμα τμήματα της εργατικής τάξης, της λαϊκής συμμαχίας της, για ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας και οικονομίας.
Το Κόμμα μας έχει επεξεργαστεί συνθήματα και αιτήματα που μπορούν να γίνουν κρίκοι, που βοηθάνε να συγκεντρώνονται ευρύτερες δυνάμεις, να ξεμπλοκάρονται, αλλά ταυτόχρονα να δυναμώνει η γενική πολιτική μας παρέμβαση, η γραμμή διεξόδου από την κρίση, βοηθάνε να μην εξελιχθεί η παρέμβασή μας με όρους διαχείρισης και ενσωμάτωσης, αλλά να εκφραστούν σε οργανωτική και πολιτική ωριμότητα του εργατικού και λαϊκού κινήματος.
Σωστά το σύνολο των αιτημάτων της πάλης δεν περιορίζονται μόνο σε στάση πληρωμών χρεών κλπ., αλλά θέτουν επίσης ζήτημα κοινωνικοποίησης των μονοπωλίων, των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, αποδέσμευσης από την ΕΕ, μονομερούς διαγραφής του χρέους, με εργατική εξουσία.
Τα αιτήματα προωθούν και υπολογίζουν την κοινωνική συμμαχία. Αντίστοιχες αυτού του περιεχόμενου είναι και οι μορφές πάλης στις οποίες θα πρέπει να κατευθύνεται συνολικά η ταξική πάλη, η λαϊκή συμμαχία μέσα από τα φύτρα της, τις Λαϊκές Επιτροπές, οι οποίες συμμετέχουν σε όλες τις μορφές πάλης, σε απεργιακές κινητοποιήσεις, συλλαλητήρια, διαδηλώσεις. Ανοίγεται καθαρά μέτωπο με τις προδοτικές ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα με στόχο να ξεπεραστούν οι ηγεσίες ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ σε Εργατικά Κέντρα, ομοσπονδίες, συνδικάτα, να αναλάβουν ηγετική πρωτοπόρα δράση δυνάμεις του ΠΑΜΕ, στα κινήματα των αγροτών, των αυτοαπασχολούμενων με αντίστοιχη συσπείρωση στην ΠΑΣΥ, την ΠΑΣΕΒΕ.
Τον τελευταίο χρόνο εκατοντάδες Λαϊκές Επιτροπές έχουν συγκροτηθεί και ξετυλίξει τη δράση τους σε όλη τη χώρα, επιτροπές που δραστηριοποιούνται σε συνοικίες μεγάλων πόλεων, σε μικρότερες πόλεις της επαρχίας, σε χωριά, ενώ καθημερινά δημιουργούνται και νέες σε νέους χώρους και περιοχές. Στο διάστημα αυτό έχει συγκεντρωθεί μια αξιόλογη πείρα από την πρωτοβουλία κάθε Κομματικής Οργάνωσης του ΚΚΕ, των κομμουνιστών και κομμουνιστριών, άλλων αγωνιστών που δουλεύουν σε αυτές.
Το παρόν άρθρο δεν αποτελεί έκθεση της δουλειάς των Κομματικών Οργανώσεων στις Λαϊκές Επιτροπές, ούτε είναι δυνατόν να περιέχει αναλυτικά συμπεράσματα για τη δράση τους. Ομως όλη αυτή η δουλειά μέσα στις Λαϊκές Επιτροπές, η διαδικασία συγκρότησής τους, η λειτουργία τους, η δράση τους σε κάθε χώρο για μια ποικιλία προβλημάτων που απασχολούν τα λαϊκά στρώματα και επιδεινώνει η καπιταλιστική οικονομική κρίση και η πολιτική της συγκυβέρνησης του μαύρου μετώπου και της ΕΕ, έχει δώσει χρήσιμα στοιχεία για την πορεία τους.
Η πείρα που έχει κατακτηθεί πρέπει να αξιοποιηθεί συνολικότερα απ’ όλες τις ΚΟΒ και τα καθοδηγητικά όργανα. Να γίνει ακόμα πιο ξεκάθαρος ο προσανατολισμός, με πιο συγκεκριμένα μέτρα να επιδράσουμε σε κάθε χώρο που δρα Λαϊκή Επιτροπή, έτσι ώστε να αποκτά τα χαρακτηριστικά της ως μορφή οργάνωσης και σχεδιασμού της λαϊκής πάλης, ως μορφή έκφρασης της λαϊκής συμμαχίας στη βάση, που δρα στη συνοικία, αλλά σε στενή σύνδεση και σχέση με τον κλάδο, τον τόπο δουλειάς, μέσω του σωματείου, του συνδικάτου, του συλλόγου.
Η Λαϊκή Επιτροπή, ως μορφή οργάνωσης της συμμαχίας μεταξύ της εργατικής τάξης, της φτωχής αγροτιάς και των αυτοαπασχολούμενων, συμμετέχει σε όλες τις δράσεις που ξεδιπλώνονται στο χώρο της, εκεί όπου κινούνται λαϊκές μάζες. Βρίσκεται σε συνεχή επικοινωνία με τους χώρους δουλειάς της περιοχής της, εκεί όπου εκφράζεται ατόφια η αγανάκτηση, ο θυμός, η οργή αλλά και η απαίτηση και η ανάγκη για οργάνωση του αγώνα, της ταξικής και λαϊκής αλληλεγγύης για την επιβίωση, για διεύρυνση της πάλης σε ένα σύνολο αιτημάτων που ανοίγει δρόμους προς τα μπρος, που θέτει, όχι σχηματικά και επιφανειακά, το στόχο της αντεπίθεσης και ανατροπής, της δραστικής αλλαγής συσχετισμού δυνάμεων. Επιδιώκουμε να είναι μια μορφή οργάνωσης που θα αναπτύσσεται με μια συνεχή, ανοιχτή προς τα μπρος, διαδικασία, που εξελίσσεται ανάλογα με τις συνθήκες, στη βάση των ίδιων των αναγκών του εργατικού κινήματος, αλλά και των συμμάχων του. Επιδιώκουμε να συμβάλει στη δημιουργία λαογέννητων θεσμών με σημαντικό κύρος από τα κάτω, που θα μετατρέπονται σε λαϊκά όργανα καθοδήγησης και οργάνωσης της ταξικής πάλης, προώθησης της λαϊκής συμμαχίας.
Οι κομμουνιστές και οι κομουνίστριες, με βάση τον προσανατολισμό που δίνουν οι αποφάσεις και κατευθύνσεις της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος, πρωτοστάτησαν και πρωτοστατούν στη δημιουργία τέτοιων μορφών οργάνωσης της λαϊκής συμμαχίας στη βάση, με τη μορφή των Λαϊκών Επιτροπών. Σωστά ξεκινήσαμε πέρσι με βάση τις γενικές κατευθύνσεις μας και με στόχο, σε όσο πιο σύντομο διάστημα γινόταν, να κατακτηθεί πείρα από τη δράση αυτή.
Δεν προχωρήσαμε σε λεπτομερές σχέδιο, αρνηθήκαμε μια τυποποίηση, αφού η ίδια η ζωή και η πράξη με τη δραστήρια συμμετοχή των κομμουνιστών στη βάση της συνολικής γενικής κατεύθυνσης, μπορεί να αναδείξει και άλλες πλευρές, διάφορες μορφές ή να γεννήσει καινούργια ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν. Αλλωστε στην πράξη προκύπτουν και θα συνεχίσουν να προκύπτουν πολλά προβλήματα, αφού εκτός των άλλων έχουμε να αντιμετωπίσουμε την επιτελική και συστηματική παρέμβαση από τα πάνω και από τα κάτω όλων των άλλων πολιτικών δυνάμεων, αλλά και μηχανισμών της εργοδοσίας, του αστικού κράτους.